Read with BonusRead with Bonus

บทสองร้อยเจ็ดสิบเก้า

อนาสตาเซีย

"นี่เธอกำลังจะบอกฉันว่าเขามันเล่นละครตบตาเธอมาตั้งสองปีเต็ม แล้วเธอก็ไม่รู้เลยหรือว่ามีอะไรผิดปกติ" พอลถามเสียงเบา สายตาเขาย้ายจากฉันไปที่ประตู แล้วกลับมาอีกครั้ง

"ใช่" ฉันยอมรับอย่างไม่เต็มใจ "ฉันคิดว่าฉันรักเขา ฉันคิดว่า..." สูดหายใจลึก ฉันหลับตาพยายามปัดเป่าความทรงจำเกี่ยวกับคว...