Read with BonusRead with Bonus

บทสองร้อยห้าสิบห้า

เกล

บ้านยังคงเงียบสงัดตอนที่เคนกับฉันย่องออกจากประตูห้องนอนของฉันมายังโถงทางเดิน นาฬิกาบนผนังบอกเวลาตีสี่ และถึงแม้จะเช้าตรู่ขนาดนี้ฉันก็ตาสว่างเต็มที่ ก่อนที่เราจะตัดสินใจลงมาข้างล่าง ฉันคว้ากางเกงนอนผ้าบางเบากับเสื้อตัวหลวมสีขาวมาสวม ฉันไม่ได้ใส่ทั้งบราและกางเกงใน ดังนั้นตอนที่วิ่งลงบันได ลมจ...