Read with BonusRead with Bonus

บทสองร้อยห้าสิบสาม

เคน

"ช้าลงหน่อยสิ แม่แมวน้อย" ผมหัวเราะเบาๆ ข้างหูเธอ ทำให้เธอสั่นสะท้านด้วยความสุขใจ จมูกผมไล้ไปตามใต้แนวกรามของเธอ สูดกลิ่นกายเธอเข้าปอด ดื่มด่ำกับกลิ่นหอมหวานราวสวรรค์ที่จู่ๆ ก็แรงขึ้นกว่าที่ผมจำได้เป็นสิบเท่า แก่นกายของผมแข็งขืนจนเจ็บปวด ดันกางเกงยีนส์จนคับแน่น ผมกล้ำกลืนเสียงคราง พยายามอย่า...