Read with BonusRead with Bonus

บทสองร้อยสี่สิบสี่

โรส

“ต-ตัวเดียวกันเหรอคะ” ฉันพูดตะกุกตะกัก หัวใจเต้นรัวผิดจังหวะด้วยเหตุผลที่ต่างออกไปอย่างสิ้นเชิง ฉันผุดลุกขึ้นยืนและมองออกไปข้างนอก เห็นต้นไม้เรียงรายบนชายฝั่งหิน คล้ายกับภาพในฝันของฉันมากจนเริ่มรู้สึกหน้ามืด “โอ้ พระเจ้า...”

บาร์ตเลตต์กำลังจ้องฉันแปลกๆ และฉันก็เพิ่งตระหนักเป็นครั้งแรกว่ามันย...