Read with BonusRead with Bonus

บทสองร้อยสามสิบห้า

โรส

จ้องมองลำคอเนียนเรียบไร้ตำหนิของตัวเอง จุดชีพจรใต้รอยแผลดูเหมือนจะเต้นตุบๆ ในแสงไฟ รอยที่ทับอยู่บนนั้นไม่ได้ดูแย่อย่างที่ฉันจินตนาการไว้เลยสักนิด ฉันนึกว่าจะมีรอยนูนขรุขระสักสองสามแห่งตามแนวลำคอทั้งสองข้างเสียอีก แต่สิ่งที่เหลืออยู่กลับดูเหมือนโดนแวมไพร์กัดเสียมากกว่า หรือไม่ก็สัตว์ที่ปาก *...