Read with BonusRead with Bonus

บทสองร้อยสิบห้า

เกล

ท้องฉันวูบโหวงเมื่อรู้ตัวว่าเพิ่งหล่นตุ้บลงมาบนแผงอกเปลือยเปล่าที่ได้รูปสวยงามราวกับสลักเสลาของเคน เขารู้สึกตัว เกร็งกล้ามเนื้ออยู่ใต้ร่างฉันขณะที่ฉันหันหน้า และลมหายใจของฉันเป่ารดไปทั่วลอนกล้ามท้องของเขา หลังจากพยายามอย่างหนักที่จะไม่เผลอจ้องมองเขา สัมผัสเรียบลื่นแต่หนักแน่นของเขาแผ่ไออุ่น...