Read with BonusRead with Bonus

บทสองร้อยสิบสาม

เคน

เธอรู้จักเขา

ผมแสร้งทำเป็นไม่สังเกตเห็นปฏิกิริยาผิดปกติของเกลย์เพียงแค่ได้ยินชื่อโรมัน ผมเดินไปทางตู้ลิ้นชักเพื่อหยิบกางเกงขาสั้นสำหรับออกกำลังกายมาใส่ ตู้ใบนั้นตั้งอยู่ทางซ้ายของประตูห้องนอนผมและพ้นจากสายตาของใครก็ตามที่ไม่ได้ยืนอยู่ตรงธรณีประตูจริงๆ “พอดีเขามีธุระด่วนน่ะ” ผมตะโกนบอกน้...