Read with BonusRead with Bonus

บทหนึ่งร้อยเก้าสิบเก้า

เกล

แม่สาวผมแดงหลังกระจกนั่นดูหัวเสียไม่น้อยเลยทีเดียว ดวงตาหรี่ลงจับจ้องไล่สำรวจรูปร่างที่ดูเหมือนจะสมบูรณ์แบบของฉัน ฉันรู้ว่าหล่อนเห็นอะไร และก็โทษหล่อนไม่ได้หรอกที่จ้องฉันตาค้างแบบนั้น พูดตามตรง ฉันก็ใช้เวลามากมายส่องกระจกมองตัวเองเหมือนกัน การชื่นชมสิ่งดีๆ ในตัวเองไม่ใช่เรื่องแย่ แต่ฉัน...