Read with BonusRead with Bonus

บทที่สิบเก้า

โดมินิก

หนึ่งชั่วโมงต่อมา ข้ายังคงนั่งอยู่บนโซฟา เดรเวนหลับสนิทอยู่ข้างกายข้าในผ้าห่ม ไม่รู้ด้วยเหตุผลกลใด ข้าหยุดสัมผัสนางไม่ได้ แม้กระทั่งยามหลับ ข้าลูบสะโพกของนางผ่านผ้าห่มขณะที่คนอื่นๆ ในฝูงของข้าเริ่มทยอยเข้ามาในห้องจนแน่น

"เจออะไรบ้างไหม" ข้าถามเสียงเบา ไม่ได้ละสายตาไปจากใบหน้าของนาง

"ยัง...