Read with BonusRead with Bonus

บทหนึ่งร้อยห้าสิบสี่

เรเนียร์

หูข้ากระดิกรับลมแผ่วเบาที่พัดผ่านหมู่ไม้ ขณะตามรอยสันเขาและร่องรอยของฝูงหมาป่าผู้บุกรุก พวกเราได้กลิ่นบางอย่างที่น่ากังวลยิ่งกว่านั้น พวกมนุษย์ที่ยิงไฟออกจากแขน อัลฟ่าของเราส่งพวกเรามาสืบสวน และพวกเราคนหนึ่งเกือบถูกจับได้ พวกเรากำลังจะเข้ารุมพวกมือปืนนั่นอยู่แล้วตอนที่ได้ยินเสียงแกมม่า...