Read with BonusRead with Bonus

บทหนึ่งร้อยสามสิบเก้า

เฟลิกซ์

ชิกเกนอะลาคิงทำออกมาได้เยี่ยมมาก เรานั่งด้วยกันบนโซฟา ตอนแรกก็กินกันเงียบๆ ผมดื่มไวน์ เรเนียร์ดื่มเบียร์ ผมอดรู้สึกเศร้าใจนิดๆ ไม่ได้ว่านี่ไม่ใช่ชีวิตปกติธรรมดาของผม นี่ไม่ใช่เรือยอชต์ของเรา และในที่สุดเราก็ต้องกลับเข้าฝั่ง ผมไม่รู้เลยว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับผมหลังจากนั้น ผมไม่มีที่ไหนให้...