Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 52

พอแรงสั่นสะท้านเริ่มจางหายไป ฉันก็ทิ้งตัวซบลงกับดรูว์ เขาก็กระชับอ้อมแขนกอดฉันไว้แน่นไม่ให้ฉันร่วงลงไป “รู้สึกยังไงบ้าง แองเจิล? ช่วยให้รู้สึกดีขึ้นไหม?”

“ค่ะ มันดีมากเลย เราทำอีกได้ไหมคะ ขอร้องล่ะ?” ผู้ชายทั้งสองคนหัวเราะขณะที่ดรูว์วางฉันลงบนเตียง เจคนั่งลงข้างหลังฉัน เลื่อนตัวฉันกลับไปจนกระทั่งฉั...