Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 35

น้ำตาที่ยังคลอหน่วยอยู่ที่ขนตา ฉันกระซิบขอบคุณออกไป แพทริคก้าวเข้ามาช้อนร่างฉันขึ้นอุ้มอย่างอ่อนโยน อีกสี่คนกรูเข้ามาใกล้ แต่ละคนผลัดกันจูบแก้มหรือไม่ก็มือฉันแวบหนึ่ง ก่อนจะกลับเข้าบ้านไป ทิ้งให้ฉันกับแพทริคอยู่กันตามลำพังที่ระเบียง

เขาอุ้มฉันเลี้ยวหัวมุมไปยังชิงช้าใต้ร่มไม้ที่ระเบียง ซึ่งมองออกไปเห...