Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 18

ชิบหายแล้วสิฉัน งานเข้าจนได้

ฉันจ้องมองผ้าห่มนวม ไม่กล้าสบตาจอชขณะที่ความรู้สึกผิดอันหนักอึ้งถาโถมเข้ามา น้ำตาร้อนผ่าวเอ่อคลอขึ้นมาอย่างน่าละอาย

“ขอโทษนะคะ ฉันไม่ได้ตั้งใจให้มันเป็นแบบนี้เลย” ฉันกระซิบ เสียงสั่นเครือขณะที่น้ำตาหยดแรกไหลริน

จอชขยับตัวข้างๆ ฉัน และทันใดนั้น เขาก็ดึงฉันไปนั่งบนตัก ฉันท...