Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 127

พอเก็บกวาดอาหารเช้าเสร็จ ฉันก็ไปที่ห้องเพื่อแต่งตัว พอกลับออกมาก็เห็นแพทริกยืนพิงเคาน์เตอร์ครัวอยู่ เขากำลังเอาโทรศัพท์แนบหู ใบหน้ามีแววจำยอม เขาจบการสนทนาด้วยเสียงครางอย่างเหนื่อยหน่ายก่อนจะหันมาหาพวกเรา

"เราต้องออกไปข้างนอกสักพัก" แพทริกพูดกับพวกผู้ชาย สีหน้าฉันหมองลงเมื่อคิดว่าจะต้องถูกทิ้งให้อย...