Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 121

หนาว. มืด. มืดสนิท. ความรู้สึกของโลหะเย็นที่กัดเข้าผิวหนังใต้ข้อเท้าดึงฉันกลับสู่ความจริง ฉันนอนนิ่งอยู่กับที่ขณะที่สมองต่อสู้ผ่านหมอกของยาเสพติดที่ฉันถูกฉีด รสขมของความกลัวเติมเต็มปากของฉัน และเสียงหัวใจเต้นเร็วที่กระหน่ำในหูของฉันก็ท่วมท้น

ฉันต้องอยู่ที่นี่มาหนึ่งวัน อาจนานกว่านั้น เวลาผ่านไปอย่...