Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 117

พออาหารที่เราสั่งได้ ฉันก็ขยับตัวอย่างดีใจอยู่ในที่นั่ง แพทริคยื่นคาราเมลวานิลลามอคค่าให้ฉัน จอชทำเสียงคราง

“ที่รัก น้ำตาลเยอะมากเลยนะนั่น”

“ไม่เยอะเท่าที่ฉันเติมปกติหรอกน่า” ฉันบอกเขาพร้อมกับส่งยิ้มหวานที่สุดให้

เจคหัวเราะเบาๆ ก่อนจะดึงฉันเข้าไปใกล้เท่าที่เข็มขัดนิรภัยจะยอมให้ ขณะที่จอชแค่ส่ายหน...