Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 92 การประชุมที่สบายใจทันที

สายตาเราประสานกันเพียงชั่ววินาทีขณะที่เธอหันหลังและหายลับไปในฝูงชน ผมลืมทุกสิ่งทุกอย่างแล้ววิ่งตามเธอไป ฝูงชนขวางผมไว้ และในไม่ช้าเธอก็ลับสายตาไป ผมวิ่งออกไปทางประตูใหญ่เพราะเป็นทางที่ใกล้ที่สุด ขณะที่ผมวิ่งขึ้นไปตามถนน ท้ายรถหรูคันหนึ่งก็ดึงดูดความสนใจผม มันขับออกไปอย่างรวดเร็ว ผมมองไม่เห็นเลขทะเบี...