Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 187 เลือดบนพรม

ฉันได้แต่ก้มหน้าร้องไห้เงียบๆ เราเดินกันอยู่นาน ในที่สุดก็มาถึงตู้คอนเทนเนอร์สีน้ำเงิน เขาพยักหน้าให้ลูกเรือ พวกนั้นก็เปิดมันออก แต่ทุกคนถือปืนเตรียมพร้อม ฉันเห็นได้ทันทีว่าทำไม ข้างในมีเด็กผู้หญิงอีกหกคน บางคนนั่งนิ่งไม่ไหวติง มีเพียงสองคนเท่านั้นที่ตาบวมจากการร้องไห้และมีสีหน้าหวาดกลัว

“เอาล่ะ ที่...