Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 153 การดุเดือดแม่

รอยยิ้มของแม่จางหายไป

“มันไม่สายไปหน่อยเหรอที่จะมาขอโทษ? นี่คือสิ่งที่แม่สอนลูกหรือไง?”

ผมก้มหน้าลงต่ำกว่าเดิม ไม่รู้จะพูดอะไรดี ผมสับสนไปหมด ตอนแรกที่แม่เข้ามาเหมือนแม่ให้อภัยผมแล้ว แต่สุดท้ายผมก็เงยหน้ามองแม่

“ผมอยากช่วยครอบครัว เพราะผมทนไม่ได้ถ้าใครในพวกเราต้องเจ็บตัว” หลังจากสูดหายใจลึก ผมพูดต่อ...