Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 138 พ่อบ้าบ้า

เขามองเข้ามาในดวงตาของผมทันใด จากนั้นก็ทำท่าจะคืนเงินให้ แต่ผมคว้าแขนเขาไว้ ห้ามปราม

“ผมรับรองว่าจะไม่มีใครรู้ว่าคุณเป็นคนให้ข้อมูลผม”

ชายคนนั้นก้มหน้าลงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขามองไปรอบๆ ทางเดินแล้วดึงผมเข้าไปในห้องพักของเขา เขาล็อกประตู แล้วจึงยัดเงินใส่กระเป๋า

“อดัมส์ มันเป็นคนทรยศ ส่วนใหญ่ทำงานใ...