Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 122 เด็กที่ซื่อสัตย์

ผมลืมตาขึ้น แล้วมองไปรอบๆ ก็เห็นว่าเธอไม่ได้อยู่ข้างๆ ผม ผมลุกขึ้นนั่งบนเตียงแล้วหยิบมือถือมาดู เวลาตีสี่สิบนาที ผมถอนหายใจ ผมมั่นใจว่าเธอยังไม่ได้ไปไหน ไม่กี่นาทีต่อมา เธอก็ปรากฏตัว เธอแต่งตัวเรียบร้อยแล้ว

“ฉันปลุกคุณหรือเปล่า” เธอถามเสียงกระซิบ

“เปล่า”

เธอนั่งลงข้างเตียง แล้วยื่นกระดาษแผ่นหนึ่งให้...