Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 91

ตอนนี้

แสงอาทิตย์ยามเช้าสีทองสว่างส่องลอดมู่ลี่ของฟีลิกซ์ วาดริ้วลายขี้เล่นพาดผ่านเปลือกตาของฉัน ฉันหาวออกมาขณะเหยียดแขนอย่างเกียจคร้านอยู่บนเตียงอุ่นๆ ที่ยังคงมีรอยจางๆ จากร่างของเขา ผ้าปูที่นอนฝั่งของเขายุ่งเล็กน้อย โทรศัพท์ของเขายังอยู่บนเตียง สงสัยเขาคงเพิ่งตื่นไปไม่นานนัก

ฉันมองเวลาบนโทรศัพท์ข...