Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 88

(แล้ว)

ฉันลืมตาโพลง ความหวาดหวั่นก่อตัวในท้อง เสียงกรีดร้องอันแหบโหยและสิ้นหวังนั้นฉีกกระชากความฝันและปลุกฉันให้ตื่น ทิ้งให้ฉันหอบหายใจอยู่ในความมืด หัวใจเต้นระรัวกระแทกซี่โครงราวกับนกน้อยในกรงที่ดิ้นรนหาทางหนี นี่ไม่ใช่เสียงคุ้นเคยยามค่ำคืน เสียงแตรรถที่ดังบ้างบางครั้ง หรือเสียงแรคคูนร้อง ที่ตอนนี...