Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 181

ผมได้ยินแว่วความเศร้าในน้ำเสียงของนัว และความรู้สึกผิด ท่วมท้นไปด้วยความรู้สึกผิด ในน้ำเสียงของจูเลียน

“สบายดีไหม” เขาถามเธอเบาๆ

“ฉันสบายดี” เธอตอบ “มัน... หนักหนาเอาการ”

“พอจะนึกออก ฉันเดาว่าพ่อกับพี่ชาย/น้องชายเธอคงรับเรื่องนี้ไม่ได้สินะ”

เธอหัวเราะเบาๆ แต่ไร้ซึ่งความขบขัน “นิโคเป็นคนดีมากจริง...