Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 164

ฉันกลับไปที่ห้องนั่งเล่นแล้วนั่งลงกับนิโค ไม่เห็นเอมิลิโออยู่ไหนเลย

"พ่อเธออยู่ไหนเหรอ" ฉันถาม

"อ๋อ มีคนโทรหาเขาน่ะ เธอโอเคไหม"

ฉันพยักหน้า "แน่นอนสิ เธอไม่ควรต้องกังวลมากขนาดนี้นะ นิโค"

เขามองเอียงคอ ถอนหายใจ "ฉันอดไม่ได้นี่นา จินนี่"

พระเจ้า ฉันโชคดีจริงๆ ที่มีเขา และฉันไม่สมควรได้รับเขาเลยสั...