Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 114

เสียงกล่องเครื่องมือปิดดังแคร้ง โลหะกระทบกันดังลั่นในความเงียบสงัด เลียมนั่งคุกเข่าอยู่ตรงหน้าฉัน ดวงตาของเขาส่องประกายด้วยความเข้มข้นน่าขนลุก เขายื่นมือเข้าไป หยิบคีมคู่หนึ่งออกมา โครเมียมส่องแสงแวววาวอย่างน่ากลัวในแสงสลัว

“ได้โปรดเถอะ” ฉันสะอื้น “ฉันไปทำอะไรให้คุณเหรอ เลียม?”

เขายิ้ม “ไม่ใช่เธอ ...