Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 102

มุมมองของเฟลิกซ์

แสงแดดสาดส่องผ่านช่องผ้าม่าน วาดริ้วลายพาดผ่านใบหน้าของฟลอร่า เธอเป็นคนตื่นง่าย ผมจึงพยายามทำตัวให้เงียบที่สุด เท้าของเธอขยับเป็นจังหวะแม้ในยามหลับ ผมเรียนรู้มาว่ามันเป็นอาการของความวิตกกังวล ลมหายใจของเธอแผ่วเบาเป็นห้วงๆ เป่ารดเส้นผมสีน้ำตาลแดงที่แผ่สยายอยู่บนหมอน ผมเฝ้ามองเธอ ควา...