Read with BonusRead with Bonus

Hoofdstuk 2

Lilly

Wanneer ik in de speelkamer aankom, zitten de jongens op de grond met een stapel vrachtwagens en auto's. Jax kijkt op. "Lilly, ik heb een liedje nodig." Ik ga op de grond voor hen zitten. "Oh, echt?" Jace antwoordt: "Ja, en ik ook." Dit is iets wat we een paar maanden geleden zijn begonnen toen we samen met een film meezongen. Nu vinden ze het leuk als ik vaak voor hen zing. "Oké. Wat voor soort liedje?" Jax denkt er even over na. "Hallelujah uit Sing." Ik weet precies welk liedje hij bedoelt. Terwijl we met de auto's spelen, zing ik Hallelujah uit Sing voor hen.

Lug Nut

Ik hoorde dat mijn favoriete snelheidsduivels hier zijn voor Lilly om op te letten, dus ik ga naar de speelkamer om hallo te zeggen. Wanneer ik de deur open, verwacht ik gelach en spelgeluiden te horen, maar in plaats daarvan hoor ik de meest engelachtige stem zingen. Ik kijk rond voor een radio, de tv die aanstaat, of zelfs een telefoon die muziek afspeelt, maar niets van dat alles. Ik zie de jongens op de grond met Lilly en dan realiseer ik me dat de stem van Lilly komt. Ik beweeg niet uit angst dat ze zal stoppen. Dus leun ik tegen de deur en kijk gewoon toe. Wanneer het liedje eindigt, hoop ik stiekem dat ze nog een liedje zal zingen. Mijn wens wordt vervuld wanneer de jongens haar om nog een liedje vragen. Lilly glimlacht gewoon en zegt: "Natuurlijk, maar slechts één meer." Zoals ze het zegt, krijg ik het gevoel dat ze dat vaak zegt. Ze begint het oude Rod Stewart-lied 'Forever Young' te zingen. En net als daarvoor ben ik weggeblazen door haar stem. Het is als niets wat ik ooit eerder heb gehoord. Ze is ongelooflijk. Terwijl ze zingt, heeft ze haar aandacht op de tweeling gericht en betrekt ze hen bij het liedje. Alsof elk woord speciaal voor hen is gemaakt. Jongens, ze genieten er met volle teugen van. Ik kan niet geloven dat ik haar nog nooit eerder heb horen zingen. Ik vraag me af of iemand anders dan de jongens haar ooit heeft horen zingen. Als dat zo was, ben ik er zeker van dat iemand er iets over zou hebben gezegd. Er is geen manier waarop een van mijn broers dit geheim had kunnen houden. Ze zouden haar de hele tijd laten zingen.

Wanneer het liedje eindigt, kan ik het niet helpen. Ik klap en schrik ze op. Lilly bloost en kijkt naar haar voeten. De tweeling springt op en rent naar me toe. "Oom Lug Nut." Ik ga op mijn knieën en omhels de jongens. "Hoe gaat het met mijn favoriete snelheidsduivels vandaag?" "Goed," zegt Jax. Jace zegt: "We spelen met Lilly. Mama heeft de zusjes naar de dokter gebracht." Ik moet er bezorgd uit hebben gezien, want Lilly zegt: "Gewoon een controle." Ik knik begrijpend. "Speel je ook mee, oom Lug?" Jax vraagt. Ik ben trots om te zeggen dat hun spraak een lange weg heeft afgelegd sinds ze hier meer dan een jaar geleden kwamen. Voordat ik de kleine jongens kan antwoorden, begint Lilly hen weg te trekken. "Jongens, ik ben er zeker van dat meneer Lug Nut het vandaag erg druk heeft." Het maakt me aan het lachen hoe ze altijd 'meneer' toevoegt aan onze namen. Ik weet dat ze gewoon respectvol probeert te zijn, maar het klinkt nog steeds grappig. "Ben je druk, oom Lug?" vraagt Jax. "Ja, jongens. Ik wilde gewoon even langskomen om mijn favoriete neefjes te zien." Jace lacht: "Wij zijn je enige neefjes, oom Lug." "Dat maakt jullie mijn favorieten." Jax lacht: "Je bent grappig." "Jongens, laten we meneer Lug Nut weer aan het werk gaan terwijl wij een spelletje gaan spelen." De jongens mokken, maar doen wat hen wordt gevraagd. "Dag, oom Lug," zeggen de jongens. "Dag jongens. Ik kom later nog eens langs om jullie te zien." Ze gaan op de grond zitten bij de speelgoedplank en halen Lego's tevoorschijn om mee te spelen. Lilly draait zich om om bij hen te gaan zitten, maar ik hou haar tegen voordat ze dat kan. "Lilly, kan ik even met je praten?" Ze kijkt onzeker, maar ik weet dat ze geen nee zal zeggen. "Natuurlijk." Ik leid haar naar de deur waar ze de jongens nog steeds kan zien, maar zij ons niet kunnen horen. "Lilly, ik hoorde je zingen toen ik binnenkwam." Voordat ik iets anders kan zeggen, springt Lilly er tussen. "Oh. Sorry, het zal niet meer gebeuren. Ik dacht niet dat we iemand stoorden." "Lilly, stop. Je stoorde niemand. Ik wilde je gewoon vertellen dat je stem ongelooflijk is." Ze bloost felrood en kijkt overal behalve naar mij. "Oh. Dank je. We waren gewoon aan het spelen."

"Als dat spelen was, dan kan ik niet wachten om je te horen als je er echt moeite in steekt. Luister, ik heb wat vrienden die ik je wil voorstellen. Ze zitten in een band met mij. We zijn op zoek naar iemand die iets anders kan toevoegen. Ik denk dat jij ons kunt helpen." Lilly schudt haar hoofd zo snel dat ik bang ben dat ze duizelig wordt. "Ik denk niet dat dat een goed idee is. Ik ben niet goed. Ik zou jullie alleen maar voor schut zetten." "Lilly, je zou me nooit voor schut zetten. En wat betreft goed zijn, je hebt gelijk. Lilly, je stem is, nou ja, ik heb nog nooit zoiets gehoord." Voordat een van ons iets kan zeggen, roept Jax: "Lilly speelt ook gitaar. Ze is heel goed." Blijkbaar kunnen ze ons toch horen. Ik dacht niet dat Lilly nog roder kon worden, maar dat is ze wel. "Jongens! Stil." zegt Lilly. Jax zegt: "Het is waar en je zegt altijd dat we de waarheid moeten vertellen." Ik draai me naar Lilly: "Is dat waar?" Ze haalt haar schouders op alsof het niets bijzonders is. "Een beetje. Alleen voor de jongens." "Lilly, kom mee en ontmoet mijn vrienden. Je hebt echt talent."

Ik had niet gemerkt dat de jongens waren opgestaan totdat ze voor Lilly stonden. "Lilly, je zingt heel goed. Andere mensen zouden moeten horen hoe goed je bent. Ontmoet de vrienden van Oom Lug," zegt Jax. Jace pakt haar hand. "En speel gitaar. Heel goed. We vinden het héél leuk als je speelt," zegt hij, terwijl hij het woord 'heel' extra lang uitspreekt. Heb ik al gezegd hoeveel ik van deze jongens hou? Lilly probeert misschien mij nee te zeggen. Maar er is geen manier waarop ze de tweeling nee zal kunnen zeggen. Ik zie de radertjes in haar hoofd draaien. Ik kan zien dat ze nieuwsgierig is, maar ook bang. Ze kijkt naar de jongens, die haar nu met puppyogen aankijken. Lilly zucht en kijkt dan naar mij. "Oké, meneer Lug Nut. Ik zal je vrienden ontmoeten. Maar je moet beloven niet boos te worden als het niet goed gaat." "Je hebt een deal. Maar Lilly, ik weet dat ze je geweldig gaan vinden." En ik zeg dat niet zomaar. Ik weet dat de jongens haar geluid geweldig zullen vinden. Ik open de deur om terug te gaan naar het werk dat ik moet doen. Ik draai me om naar Lilly. "Ik kom om acht uur naar het huis om je op te halen." "Oké," zegt ze en sluit de deur.

Previous ChapterNext Chapter