Read with BonusRead with Bonus

#Chapter 4 Het telefoongesprek om 3 uur

Fiona's POV

"Hallo?" zeg ik, terwijl ik rechtop ga zitten en het nachtlampje aandoe.

"Goed, je bent wakker. Waar zijn mijn pyjama's?" Micah's ruwe stem glijdt over mijn huid en bezorgt me kippenvel.

Heeft hij me echt gebeld om dat te vragen? Ik schud mijn hoofd, geïrriteerd.

"In de onderste lade van je kast," antwoord ik langzaam.

"En mijn zwart-witte stropdas? Die wil ik voor een vergadering morgen."

"We hebben die naar de stomerij gestuurd. Je hebt nog steeds niemand gevraagd om hem op te halen."

Even is het stil aan de andere kant van de lijn. Dan, bijna alsof hij geïrriteerd is over iets, zegt hij: "Nou, we hebben geen thee meer."

"Waar heb je het over?" vraag ik, terwijl ik mijn haar uit mijn ogen veeg.

"De thee, Fiona, we hebben geen thee meer. Die rare die jij maakt," zegt Micah weer, en ik moet bijna lachen om de absurditeit van dit gesprek.

"Je hebt me om 3 uur 's nachts wakker gemaakt om me te vertellen dat je geen thee meer hebt? Je vindt mijn thee niet eens lekker."

Toen het huwelijkscontract net begon, maakte ik mijn eigen thee. Het was niet van de beste ingrediënten, maar ik vond het lekker. Micah deed er minachtend over, zeggend dat iets gemaakt met zulke goedkope ingrediënten niet zo goed kon zijn als de dure theeën die hij in zijn kast had.

Ik had gewoon mijn schouders opgehaald en bleef mijn thee drinken. Voor ik het wist, bleven die chique theeën in de kast en dronk Micah de thee die ik maakte.

"Je hebt thee in de kast, blikken vol," fluister ik, terwijl mijn hart sneller begint te kloppen.

Als hij me vraagt om thee voor hem te maken, kan ik dan weigeren?

"Ik weet wat er in mijn kasten staat, Fiona. Ik wil die thee niet; ik wil de thee die we gewoonlijk drinken. En trouwens, waar woon je eigenlijk? Is het een klein, armoedig kamertje ergens? Je weet dat je dit drama kunt stoppen en terug kunt komen. Ik neem je terug voor het belang van al die jaren die we samen hebben doorgebracht." Er zit een grom in zijn stem als hij de woorden zegt en ik kan niet anders dan zuchten.

"En, terwijl je bezig bent, kun je wat thee meenemen." Hij zegt het alsof het de meest logische zaak ter wereld is.

Ik kan nauwelijks geloven wat ik hoor.

"Je bent gek als je denkt dat ik midden in de nacht thee voor je ga maken. Welterusten, Micah." Ik beëindig het gesprek en zet mijn telefoon op stil.

Ik hoef zijn excuses niet te horen.

Ik sla mijn kussen en ga liggen, mezelf dwingend om te slapen. Micah mag dan de Prins zijn en ik was misschien de onderdanige vrouw, maar die dagen zijn voorbij.


"Fiona, kan ik je even spreken in mijn kantoor?"

Ik kijk op als ik uit de lift stap en zie Raulf voor zijn kantoor staan, gebarend dat ik naar binnen moet komen.

Het lijkt erop dat het tijd is om de prijs te betalen voor de manier waarop ik gisteren tegen Amorak sprak.

Met een lange slok van mijn dubbele espresso volg ik Raulf zijn kantoor in en ga tegenover zijn bureau zitten.

"Kijk, Raulf, over Amorak..." begin ik, en hij fronst naar me.

"Wat over Amorak? Hij was net hier en zong je lof. Hij zei dat je een van de beste neuzen hebt die hij ooit heeft gezien en het talent om een van zijn recepten zo na te maken dat het niet te onderscheiden is van het zijne."

Ik hef mijn kopje en neem nog een lange slok. Als hij niet wil praten over wat er gisteren in het lab is gebeurd, waar wil hij dan over praten?

"Ik denk dat hij een grote aanwinst voor ons team gaat zijn. De andere creatievelingen kunnen veel van iemand zoals hij leren. En we hebben andere zaken te bespreken," Raulf kijkt neer op de papieren die over zijn bureau verspreid liggen.

"We zitten midden in een biedoorlog met de andere topbedrijven," zegt hij, en ik ga rechter op zitten in mijn stoel.

"Biedoorlog voor wat?" vraag ik, terwijl ik probeer een glimp op te vangen van de papieren op zijn bureau.

"Een groot bedrijf heeft besloten te investeren in een van de beste parfumbedrijven. Ze hebben het teruggebracht tot drie: Silver Moon Scents, Tamed Passions en Scented Dreams."

"Oké, hoe kan ik helpen?" vraag ik, terwijl ik een notitieboekje uit mijn tas haal.

"Ik heb je nodig om met Amorak samen te werken en een nieuwe lijn te creëren. Iets waardoor ze hun geld in ons bedrijf willen investeren."

"Wanneer is de deadline?" vraag ik, terwijl ik opkijk van mijn notitieboekje.

"Volgende vrijdag." Zijn stem is vastbesloten, geen ruimte voor discussie.

"Je wilt dat ik een hele nieuwe lijn bedenk en produceer in anderhalve week?"

Hij glimlacht, maar het bereikt zijn ogen niet.

"Er is een flinke beloning voor je als je het voor elkaar krijgt."

"Wat voor beloning?"

"Amorak gaat het hoofd van het parfumerielab worden." Hij steekt zijn hand op om mijn protesten te stoppen.

"Je hebt uitstekend werk geleverd, Fiona, het gaat niet om je werk of je leiderschapskwaliteiten."

"Je hebt me jarenlang gesmeekt om je een lab te laten openen en te wijden aan lichaamsgeurparfum. Als je dit bedrijf zover krijgt om in Silver Moon Scents te investeren, geef ik je het geld om het onderzoek naar lichaamsgeurparfum te starten."

Ik leun achterover in mijn stoel en blaas een zucht uit. Raulf is een gierige baas, en ondanks dat we beiden weten dat hij genoeg geld heeft voor dit onderzoek, kon ik hem nooit zover krijgen.

Tot nu. Alles wat ik hoef te doen is anderhalve week dag en nacht werken en een arrogante miljardair overtuigen dat wij de beste zijn. Dat zal niet moeilijk zijn, wij zijn de beste.

"Uitdaging geaccepteerd." Ik sta op uit mijn stoel en schud Raulfs hand.

"We zullen hen laten zien dat er geen alternatief is voor Silver Moon Scents, dat wij de enige keuze zijn."

Raulf knikt, "Dat mag ik hopen, want als je het niet doet, werk je hier niet meer. Je weet hoe het werkt, Fiona, elke wortel moet gepaard gaan met een stok."

Raulf gaat weer zitten in zijn stoel en ik loop zijn kantoor uit, stop bij de deur.

"Raulf, welk bedrijf wil investeren? Ik wil wat onderzoek naar hen doen," vraag ik.

"The Lycan Corporation," zegt hij, zonder op te kijken van zijn papierwerk.

Zijn antwoord slaat in mijn borst als een goederentrein.

Raulf weet niet dat Micah, de baas van de Lycan Corporation, mijn man is. Ik ben in het geheim met Micah getrouwd. Alleen onze naaste familieleden en vrienden waren op de hoogte. Het publiek weet alleen dat Micah getrouwd is, maar niemand weet wie zijn mysterieuze vrouw is.

Maar ik weet het. Ik moet Micah overtuigen van onze nieuwe parfumlijn?

Op de automatische piloot slaag ik erin om Raulfs kantoor uit te lopen en naar mijn eigen kantoor te gaan.

Dat is Micah's bedrijf. Ik moet vechten voor de zaken van het bedrijf van mijn toekomstige ex-man.

Ik pak mijn telefoon op en leg hem weer neer. Dan pak ik hem weer op en leg hem weer neer.

Eindelijk verzamel ik mijn moed en bel.

Het gaat maar één keer over voordat Micah opneemt.

Voordat ik kan spreken, klinkt er een luide kreun door de luidspreker van de telefoon.

Mijn hart bevriest en de begroeting blijft in mijn keel steken.

"Ja, Micah, raak me daar aan, je weet hoe ik het lekker vind." Een grom komt uit Rowena's keel, een geluid van pure genot.

Ik beëindig het gesprek en laat mijn telefoon vallen alsof hij me gebeten heeft.

Hoe moet ik professioneel blijven en deze deal sluiten als de CEO de man is die mijn hart heeft gebroken?

Previous ChapterNext Chapter