Hoofdstuk 7
Ailee
Meneer Ripley belde me een paar dagen geleden om me uit te nodigen voor een barbecue in het clubhuis. Hij zei dat hij met me wilde praten over de transplantatie. Maar hij wilde ook dat ik zijn wereld zou zien. Ik weet niet zeker waarom ik instemde, maar dat deed ik. Misschien brengt dit me dichter bij het krijgen van zijn hulp.
Dus hier zijn we weer, aankomend bij het terrein. Het voelt nog steeds alsof ik in een andere wereld ben gestapt. Er zijn aanzienlijk meer mensen dan de vorige keer dat ik hier was. Callen helpt me uit de auto en ik hoor rockmuziek spelen via onzichtbare luidsprekers. Een heerlijke geur van gegrild vlees zweeft door de lucht en doet mijn mond wateren. We hebben vandaag een kleine beveiligingsploeg bij ons. Slechts twee extra bewakers. Ze gaan als eerste de helling op maar staan aan weerszijden om ruimte te maken. Finn en Callen begeleiden me naar de voordeur. Er zit een grote man met een bekend prospect-jack op een kruk naast de deur, met een vrouw in een bikini over zijn schoot gedrapeerd. Tenminste, ik hoop dat het een bikini is. Hier zou het me niet verbazen als ze in haar ondergoed was. We kijken allemaal met afschuw naar haar. Dit zijn de mensen die ze hier hebben om gasten te begroeten. Wat een ellende.
"Dit is een privéfeest. We laten jullie soort hier niet binnen. Jullie moeten terug naar waar jullie thuishoren," gromt hij terwijl hij ons van top tot teen bekijkt en grijnst. Denkt hij echt dat hij intimiderend is? Wat een grap. Dit is het soort respectloze mannen waarmee mijn vader zich omringt. Wat een zonde. De vrouw giechelt alsof hij het grappigste ooit heeft gezegd. "Je hebt de man gehoord. Wegwezen," en maakt een schietgebaar met haar handen. Callen en Finn onderdrukken een lach.
"Ja, jij verdomde trol. Let op wat je zegt," zeg ik. De vrouw glijdt van zijn schoot zodat hij kan opstaan. "Ik zei dat jullie moesten vertrekken. Nu ga ik jullie wegjagen," zegt hij. Zodra hij een stap naar me toe doet, hebben Finn en Callen hun handen op hun wapens, net als mijn bewakers, klaar om te trekken wanneer ik het zeg. Net op het moment dat een van mijn bewakers zijn aanvalsgeweer trekt, komt Ace naar buiten, gevolgd door een paar anderen. Ace kijkt naar mijn gespannen houding en vraagt de man "Problemen, prospect?" "Nee, baas. Ik zei alleen tegen de trut en haar handlangers dat ze moesten oprotten. We willen haar soort hier niet." Wat grof. En de kerel lijkt zo tevreden met zichzelf. Ace kijkt naar me terwijl ik opmerk: "Als deze trol en opblaaspop zijn hoe je uitgenodigde gasten begroet, ben ik verbaasd dat je zoveel mensen hier hebt. En hoe hij nog leeft, trouwens." De pop beweegt zich te dicht naar mijn arm en steekt wat ik geloof dat nepborsten zijn naar voren en jammert: "Je kunt niet zo tegen ons praten."
Ik denk niet eens dat ik mijn elleboog terugtrek en haar een zuivere stoot net onder haar ribben geef. Genoeg om haar de adem te benemen en haar de mond te snoeren. "Stil, cum Barbie, de volwassenen praten." Enkele giechels van achter Ace en een vrouw zegt: "Ik mag haar nu al." Ik geef Ace mijn volledige aandacht: "Mijn excuses, meneer Ripley. Ik tolereer geen disrespect. Ze mag blij zijn dat ze nog kan praten. Ik heb voor minder tongen verwijderd." Ace schudt zijn hoofd: "Geen excuses nodig. En dit is niet hoe we gasten behandelen. Toch, prospect?" "Baas, ik wist het niet." Hij sputtert: "Trut wist het niet." Hij krijgt geen kans om nog een woord te zeggen voordat Ace zijn vuist in de kaak van de man plant. "Laat me haar dan voorstellen. Dit is Ailee, een gast die ik persoonlijk heb uitgenodigd." De blik op het gezicht van de prospect en het meisje vertelt me dat ze weten dat ze het verprutst hebben.
Ace draait zich naar mij om, zijn gezicht toont zijn schaamte: "Kunnen we opnieuw beginnen? Dit is niet de indruk die ik wilde maken." Hij ziet er echt spijtig uit. Het ontmoeten van zijn club lijkt belangrijk voor hem. Ik kijk naar Callen en Finn voor hun stem en ze knikken. "Ja, meneer Ripley. Dat zou acceptabel zijn." "Goed. Iedereen terug naar binnen. Prospect, jij staat de rest van de avond op de deur en daarna opruimen. Als je klaar bent, meld je je bij mij. Trixie, meld je bij Merigold." Ik weet niet wie deze Merigold is, maar afgaande op de angst in de ogen van het meisje wil ik haar ontmoeten.
Ace begeleidt ons het clubhuis in. Het is niet wat ik had verwacht, het is schoon. Er is een bar aan de ene kant, pooltafels en kaarttafels aan de andere. De dubbele achterdeuren openen naar een grote met gras bedekte binnenplaats waar iedereen zich heeft verzameld. Mijn beveiliging verspreidt zich over de binnenplaats. Ik zie twee kleine jongens vol snelheid door de achterdeuren rennen. "Oom Ace, oom Ace," roepen ze voordat ze voor ons stoppen. Ace bukt zich en tilt er een op in elke arm. "Wat zijn jullie snelheidsduivels aan het uitspoken?"
Terwijl Ace hen vasthoudt, zie ik dat het een schattig stel identieke tweelingen is van ongeveer zes, misschien zeven jaar oud. De jongen rechts zegt: "Oom Viper zegt dat we de nieuwe prinses moeten ontmoeten. Zegt dat we een goede indruk moeten maken." De jongen links kijkt naar me: "Je lijkt zelfs op Merida." Ik kan het niet laten te giechelen, ze zijn gewoon te schattig. "Jace," zegt Ace en zet de jongen rechts neer. Dan de volgende: "Jax. Dit is Ailee. En haar vrienden Callen en Finn." Ik hurk neer op hun niveau en steek mijn hand uit: "Aangenaam kennis te maken, jongens."
Hun ogen lijken bijna uit hun kassen te springen. Even denk ik dat ik iets verkeerd heb gedaan, totdat Jax zegt: "Wow, je praat zelfs zoals zij. Dat is zo cool." Ik hoor Callen en Finn lachen. Ik denk dat het personage waar ze het over hebben eigenlijk Schots is, maar ik heb niet het hart om ze te corrigeren. "Ik zie dat Viper de grote kanonnen heeft gestuurd." Een man lacht achter de jongens. Ik sta op om deze nieuwe persoon te zien en word begroet door twee mannen en een vrouw van ongeveer mijn leeftijd met een warme glimlach. Een man en de vrouw dragen elk een klein meisje. Jax draait zich om naar de mannen: "Papa's, kom de prinses ontmoeten." Heb ik dat goed gehoord, papa's? Als in meer dan één? Ace grinnikt om het vermaak van de jongen.
"Ailee, ik wil je graag voorstellen aan mijn nichtje Merigold." Merigold geeft het kleine meisje aan Ace voordat ze me in een omhelzing trekt. Helaas trek ik een grimas als Merigold per ongeluk op mijn medicijnpoort drukt, waardoor ze terugdeinst en Callen naar voren stapt. Ik fluister naar Callen: "Het gaat wel," en hij stapt achteruit. Merigold kijkt beschaamd. "Sorry, ik wilde je geen pijn doen. Ik was gewoon zo opgewonden om je te ontmoeten. Oom Ace heeft nooit gasten, dus ik dacht dat je belangrijk voor hem bent." Dit is wanneer ik een zuidelijk accent detecteer. "Het gaat echt wel." "Als je het zeker weet," vraagt ze. "Geen probleem," verzeker ik haar. Ze glimlacht breed: "Goed. Ik wil je graag voorstellen aan mijn echtgenoten. De man met het kleine meisje is Axel en de man die bij de jongens staat is Rowdy. Het kleintje dat Ace vasthoudt is onze Kassidy. En Axel houdt haar zus Kadance vast. En ik zie dat je onze jongens al hebt ontmoet."
Axel en Rowdy schudden handen met mij en dan met Callen en Finn. Ik vind het fijn dat ze worden opgenomen in de introducties. "Mama, Kadance wil de prinses ook knuffelen," zegt Jase. Ik kijk naar Axel en ja hoor, de kleine reikt naar me. Ik weet niet goed wat ik moet doen. Wanneer ze begint te jammeren, kan ik niet weerstaan. "Het is goed als het van jullie mag," zeg ik. Axel kijkt bezorgd: "Ze kan nogal grijpgrage handjes hebben." "Dat geloof ik best," zeg ik. Merigold pakt Kadance van Axel: "Kom op, laat Kadance haar ontmoeten." Ik moet lachen als Merigold de peuter aan mij geeft. Ze is gewoon kostbaar. Ze slaat haar mollige armpjes om mijn nek: "Oh, wat een lief kleintje ben jij." Jace tikt op mijn zij: "Zie je, ze vindt je leuk."
Ik glimlach naar hem: "En ik vind haar ook leuk, jongen." Jax stapt naar voren en kijkt enigszins beledigd: "En wij dan? Wij zijn ook leuk." Ik hurk neer om op ooghoogte met de jongens te komen. "Ja, jongens, jullie zijn heel leuk. En ik ben vereerd jullie te ontmoeten. Jullie allebei. En ik vind jullie ook leuk." De jongens glimlachen en draaien zich naar hun moeder: "Zie je mama. De prinses zegt dat we leuk zijn. Ik zei toch dat ze ons leuk zou vinden," zegt Jax. Merigold lacht: "Ja jongens, dat zei je. Nu laat Oom Ace even met zijn gast praten. Jullie kunnen haar later weer zien." De jongens draaien zich weer naar mij: "Dag prinses. We zien je later." Ze rennen naar de achtertuin. Ik glimlach om hun opwinding.
Ik merk dat Kadance slaperig begint te worden, dus geef ik haar terug aan Axel en bedank hem dat ik haar mocht vasthouden. Axel zegt dat ik me geen zorgen hoef te maken. "Ailee, laten we even aan de bar gaan zitten en praten voordat je iedereen ontmoet," zegt Ace. "Ja," zeg ik en we volgen hem naar de bar. Ik neem plaats op een kruk met Callen en Finn aan mijn linkerzijde en Ace aan mijn rechterzijde. Hij stelt me voor aan de barman, een andere prospect, en zegt hem ons te geven wat we willen. Finn en ik kiezen voor een fles water en Callen neemt een biertje. Na een paar minuten stilte vraag ik: "Waar wilde je over praten, meneer Ripley?"