Hoofdstuk 2 Voorstel
Toen Abigail zich realiseerde hoe dubbelzinnig hun situatie was, bloosde ze onmiddellijk. Ze stond snel op, een beetje beschaamd, en legde zachtjes uit: "Nee, mijn benen waren in slaap gevallen."
Gregory reageerde met een aangename lach, hoewel het onduidelijk was of hij haar geloofde of niet. Zijn zachte en diepe stem had een kalmerend effect. Abigail voelde zich erdoor aangetrokken. Ze hield van zijn stem. Ze wreef nieuwsgierig over haar oren en vroeg: "Meneer Wit, hoe bent u hier terechtgekomen?"
Gregory antwoordde zonder zijn gezichtsuitdrukking te veranderen: "Ik kwam toevallig langs."
Hij had deze arme vrouw langs de weg in de regen zien staan, er hulpeloos en gekwetst uitziend, als een verlaten kat. Abigail knikte begrijpend maar wist niet wat ze moest zeggen. Ze had net een verraad meegemaakt, zich fysiek en mentaal uitgeput voelend. Alles wat ze wilde was een plek vinden om tot rust te komen.
Gregory keek haar aan en vroeg: "Wil je wraak?"
"Wat?" Abigail keek hem verward aan, niet begrijpende wat hij bedoelde.
Gregory leek haar verwarring te begrijpen en vroeg geduldig: "Roman heeft je verraden. Ga je hem daarmee weg laten komen?"
Abigail's uitdrukking veranderde drastisch, ze werd alert. "Hoe weet u dat?"
Als Gregory hiervan op de hoogte was, wisten de andere leden van de familie Wit het dan ook? Als dat het geval was, zouden alle harde woorden die ze voor Roman en Jessica had gezegd een grap worden.
Gregory keek haar aan met een vage glimlach. "Ik ben bereid je te helpen, maar ik heb wel voorwaarden. Misschien wil je eerst naar me luisteren."
Abigail trok haar wenkbrauw op, nieuwsgierig naar wat hij in gedachten had. "Welke voorwaarden?"
Gregory's stem was kalm en beheerst toen hij antwoordde: "Ik heb een vrouw nodig, en jij lijkt me daar heel geschikt voor."
Abigail kon niet anders dan denken dat ze zich vergist moest hebben. Gregory was een gewilde vrijgezel, en hij kon elke vrouw krijgen die hij wilde. Waarom zou hij haar nodig hebben?
Gregory zag haar ongeloof en schudde zijn hoofd. "Ik maak geen grapje. Mijn moeder zet me onder druk om te trouwen, en ik heb iemand nodig om me te helpen. Als je instemt, kan ik je helpen je verloving met Roman te verbreken."
Abigail was verbijsterd, niet in staat te begrijpen waarom iemand zoals Gregory haar van alle mensen zou kiezen. Ze keek hem ongelovig aan, haar ogen zoekend naar een antwoord.
Gregory hield zijn paraplu omhoog, haar beschermend tegen de regen die weer begonnen was te vallen. De schemerige straatlantaarns verlichtten de helft van zijn gezicht terwijl de andere helft in schaduwen verborgen bleef. Het gaf een vleugje mysterie aan zijn al aantrekkelijke verschijning.
Met een gevoel van walging richting Roman realiseerde Abigail zich dat Gregory ver boven hem stond. Haar rationaliteit probeerde haar te overtuigen, maar haar hart kon niet anders dan beïnvloed worden.
"Waarom ik?" vroeg ze uiteindelijk, haar stem vol twijfel. "Met jouw macht en uiterlijk, zou je elke vrouw kunnen krijgen die je wilt."
Gregory legde uit: "Ik heb iemand nodig die haar achtergrond begrijpt en haar belangen met de mijne kan afstemmen. Jij voldoet aan al die criteria."
Abigail aarzelde, proberend te beslissen of ze deze onverwachte kans moest grijpen. Maar voordat ze een beslissing kon nemen, leunde Gregory dichter naar haar toe, zijn stem laag en verleidelijk.
"Wil je niet dat Roman respect voor je heeft? En als je met mij trouwt, zal Jessica ook geen kans hebben om met hem te trouwen."
Abigail's ogen lichtten op met een nieuwe opwinding. Het idee om met Gregory te trouwen, waardoor Roman haar ondergeschikte zou worden, intrigeerde haar.
Terwijl ze naar Gregory keek, kon ze een steek van spijt niet onderdrukken. Er gingen geruchten dat Gregory al dertig jaar oud was en geen vrouw aan zijn zijde had. Mensen speculeerden dat hij ofwel op mannen viel of lichamelijke problemen had. Nu leken die geruchten waar te zijn. Geen wonder dat hij haar een huwelijkscontract wilde voorstellen. Na een moment van nadenken vroeg Abigail aarzelend: "Meneer White, Grace zal het waarschijnlijk niet eens zijn, toch? Ze is nog steeds verloofd met Roman totdat de verloving officieel wordt geannuleerd. Als ze met Gregory trouwt, zullen er zeker roddels zijn." Ondanks Abigail's zorgen bleef Gregory kalm. Hij fronste niet eens. "Maak je geen zorgen, ik zal deze zaak regelen." Verzekerd door zijn woorden, maakte Abigail zich geen zorgen meer en stemde onmiddellijk toe: "Goed, ik beloof het je!" "Laten we dan gaan." Gregory's lippen krulden lichtjes omhoog. Hij boog zijn hoofd om de emoties in zijn ogen te verbergen en opende de achterdeur. Hij gebruikte zijn hand om het dak van de auto te ondersteunen en beschermde attent Abigail's hoofd. Zijn galante en zorgzame acties leken op hoe je een intieme geliefde zou behandelen. Abigail schrok van haar gedachten, haar wangen kleurden lichtjes rood terwijl ze snel in de auto stapte. Hoewel de auto de verwarming aan had, kon ze niet anders dan rillen. Ze sloeg haar armen om zichzelf heen, leunend tegen de stoel, en wenste dat ze zich in een bal kon oprollen. Plotseling reikte een mooie hand haar een handdoek aan. Gregory's stem was kalm, "Droog jezelf af, vang geen kou." Abigail bedankte hem en pakte haastig de handdoek om haar natte haar af te drogen. De auto was stil, met alleen het geluid van haar haar dat werd gedroogd. De sfeer voelde enigszins griezelig. Abigail voelde zich overal ongemakkelijk, schraapte haar keel en deed alsof ze kalm was terwijl ze vroeg: "Gaan we nu trouwen?" Gregory wierp haar een zijwaartse blik toe, zijn uitdrukking vol betekenis. "Dat kunnen we, maar weet je zeker dat je zo wilt gaan?" Abigail volgde zijn blik en bekeek zichzelf. Pas toen realiseerde ze zich dat haar lichaam volledig doorweekt en in wanorde was. Haar wangen werden onmiddellijk rood. Ze voelde zich erg beschaamd. Ze was bijna vergeten dat ze door de regen was doorweekt, en haar witte blouse plakte strak tegen haar huid, waardoor zelfs de kleur van haar ondergoed zichtbaar werd. Deze verschijning was inderdaad niet geschikt voor een bruiloft. Bovendien, impliceerde haar eerdere toon dat ze te gretig was om met hem te trouwen? Zou hij het verkeerd begrijpen? Abigail wierp hem voorzichtig een blik vanuit haar ooghoek toe en zuchtte uiteindelijk van opluchting toen ze zag dat hij onaangedaan bleef. Leo Brown, die de auto bestuurde, kon zijn emoties niet onderdrukken terwijl hij via de achteruitkijkspiegel naar de achterbank keek. Gregory gedroeg zich totaal anders dan normaal, wat Leo's eerdere begrip van hem volledig ondermijnde. In feite hadden ze de hele middag buiten het hotel gewacht. Leo was oorspronkelijk met Gregory meegekomen voor een zakelijke onderhandeling. Maar voordat ze zelfs maar uit de auto stapten, zagen ze Roman en Abigail's stiefzus, Jessica, samen het hotel binnengaan. Toen Leo zich realiseerde wat Gregory voor Abigail voelde, gaf hij hem onmiddellijk opdracht om een anonieme boodschap te sturen om haar te laten zien dat haar man vreemdging in het hotel. In eerste instantie begreep Leo niet waarom Gregory tegen zijn neef zou samenzweren, maar nu viel alles op zijn plaats - Gregory hield van Abigail. Geen wonder dat Gregory haar altijd met vreemde ogen aankeek. Leo besefte dat Gregory al een tijdje verliefd was op Abigail.