Hoofdstuk 6 Nieuwe Luna
Alcina probeerde het al bijna een maand. Alles leek op zijn plaats te vallen bij de Red Dawn roedel. De kinderen, Isabelle, Tyler en Bentley, leken van haar gezelschap te genieten. Elke avond na het eten kijken ze samen een film en willen de kinderen voortdurend haar aandacht. Wanneer ze niet bij de kinderen was, was ze aan het trainen. Ze had zelfs twee andere wolvinnen ontmoet, Fae en Mackenzie.
"Luna? De Alpha wil je spreken," zei Isabelle toen ze de gym binnenkwam. Ze droeg nog steeds haar rood-met-gouden schooluniform. Alcina blies een lok haar uit haar gezicht en deed haar handschoenen uit. Isabelle bracht haar naar het kantoor van Xavier en ging toen naar haar kamer. Alcina klopte en wachtte op een antwoord.
"Kom binnen," klonk Xavier's stem van achter de deur. Alcina duwde de deur open en liep naar binnen. Xavier zat achter zijn bureau en keek niet op totdat Alcina's geur zijn neus bereikte. Zijn neus trok een beetje en hij keek op met een glimlach. Hij stond op en liep naar Alcina toe. Ze nam de kans om hem goed te bekijken. Hij droeg een zwarte jeans en een zwart overhemd met knopen, dat zijn armmusculatuur accentueerde.
De afgelopen maand was de band tussen hen langzaam gegroeid. Ze betrapte zichzelf erop dat ze Xavier bekeek en verlangde naar zijn aanwezigheid. De groei van de band kwam overeen met Alcina's verlangen om de band te voltooien. Ze hield zich alleen tegen uit angst voor het teken. Ze had gelezen wat het teken inhield en de angst sloop zonder waarschuwing binnen. Alcina duwde haar angst naar de bodem van haar maag en verzamelde al haar moed.
"Ik wil het teken vanavond voltooien," zei ze terwijl ze hem aankeek. De schok was duidelijk op zijn gezicht te zien voordat hij zijn keel schraapte en zijn gezicht weer neutraal werd.
"Weet je het zeker?" vroeg Xavier terwijl hij een lok haar uit haar gezicht streek. Hij wilde haar de wereld geven en alles daarin wat ze maar zou willen. Hij verlangde ernaar haar te zien glimlachen zoals ze naar de kinderen glimlachte. Zo gelukkig en vol leven. Ze was trots op die kinderen en alles wat ze deden. Het vervulde zijn hart met vreugde hoeveel ze al van hen hield.
Alcina knikte en sloeg haar armen om hem heen, begroef haar gezicht in zijn borst. Ze haalde diep adem en haar lichaam ontspande zich. Door zijn geur en warmte begon elk negatief gevoel te verdwijnen. In zijn aanwezigheid voelde ze zich compleet. Hij was letterlijk de andere helft van haar ziel.
"Als je het echt zeker weet, dan doen we dat. Nu wil ik dat je deze kaart neemt en gaat winkelen. Alles wat je wilt, is van jou," zei hij terwijl hij zich terugtrok en haar voorhoofd kuste. Alcina stond daar een moment in diepe gedachten voordat ze op haar tenen ging staan en Xavier op de mond kuste. Even verstijfde hij, maar toen beantwoordde hij de kus. Voor een moment vervaagde de wereld en was er niemand anders in het huis dan zij tweeën. Totdat een klop op de deur hen onderbrak.
"Alpha, we hebben je nodig," zei John terwijl hij het kantoor binnenstapte. Hij negeerde de scène waar hij net binnen was gelopen, wat betekende dat het dringend was. Xavier kuste Alcina nog een keer op haar hoofd en liep weg om voor de roedel te zorgen. Alcina bleef staan en raakte zachtjes haar lippen aan. Ze kon de elektriciteit van hem nog steeds voelen. Ze liep het kantoor uit en ging naar haar kamer om te douchen en zich klaar te maken. Een uur later waren Alcina, Isabelle, Fae en een krijger genaamd Mackenzie onderweg naar het winkelcentrum, drie kwartier van het roedelhuis vandaan.
"Alcina, hoe betalen we dit allemaal?" vroeg Isabelle, en Alcina draaide zich om op de passagiersstoel om haar aan te kijken. Fae reed terwijl Isabelle achter haar zat en Mackenzie achter Alcina.
"Met deze. X zei dat we alles mochten kopen wat we wilden." Alcina flitste met een glimlach de gouden American Express.
"Hij gaat je verwennen." Isabelle liet een meisjesachtige giechel horen. Zodra ze aankwamen, gingen ze meteen naar de eerste jurkjeswinkel die ze konden vinden. Alcina vond er een die ze leuk vond, maar het leek niet geschikt voor een ceremonie, dus bleef ze verder zoeken. Drie jurkenwinkels later vreesde Alcina dat ze misschien geen jurk zou vinden. Ze moest er een vinden, maar hij moest perfect zijn. Alcina wilde haar trots op de roedel tonen met haar jurk. De roedelkleur was rood en goud, en niet veel jurken kwamen in die twee kleuren. Na een paar uur en nog een paar kledingwinkels begonnen ze honger te krijgen en besloten ze wat te gaan eten.
"Oh mijn God! Jongens, kunnen we alsjeblieft hier eten? Ik wil dit al zo lang proberen," smeekte Isabelle voor een nogal duur uitziend Italiaans restaurant. Ze draaide zich naar Alcina om en gaf haar smekende ogen.
"Prima. Als hij het vraagt, heb jij het uitgekozen," zei Alcina terwijl ze nerveus op haar lip beet. Isabelle gilde van vreugde en rende naar binnen. De anderen volgden haar en wachtten om een tafel te krijgen. Nadat ze gegeten hadden, gingen ze weer verder met hun missie. Na nog vier winkels te hebben bezocht, vreesde Alcina dat ze misschien nooit de perfecte jurk zou vinden.
"Wacht. Daar! Dat is mijn jurk," zei Alcina terwijl ze naar een jurk op de etalage wees.
"Ben je er absoluut zeker van dat dat de jurk is die je wilt?" vroeg Mackenzie. Alcina knikte en rende naar binnen. De winkelier liet haar de jurk passen en toen ze uit de kleedkamer stapte, sprak haar gezicht boekdelen. Ze was verliefd op de jurk. Isabelle pakte het prijskaartje en trok een gezicht.
"Als hij het vraagt, heb jij het uitgekozen," glimlachte ze. Alcina kauwde op haar lip voordat ze zei:
"Dit is de jurk." Ze glimlachte en ging terug naar de kleedkamer. Toen ze klaar was, stopten ze nog bij een paar winkels, waaronder Victoria's Secret, en gingen naar huis.
Eenmaal aangekomen gingen Fae en Mackenzie terug naar hun post en Alcina en Isabelle gingen naar hun kamers om te studeren. Alcina had nog twee dagen om alle roedelwetten te leren kennen. Ze zou tenslotte Luna worden.