Hoofdstuk 1 Laten we scheiden
"Ben je onvruchtbaar? Neem deze diagnose en verdwijn hier! De familie Myers wil geen vrouw die geen kinderen kan baren. Myra is terug en ze is de afgelopen dagen bij Matthew geweest. Toon wat zelfkennis!"
Terwijl Marilla Myers deze woorden uitsprak, viel de diagnose van onvruchtbaarheid op de grond.
Trista Bryant was totaal verbijsterd en verdroeg de verbale mishandeling van haar schoonmoeder voordat ze vertrok.
In haar gedachten bleven alleen deze woorden hangen. 'Myra Bryant is terug! Heb ik uiteindelijk verloren?'
Ze zat alleen in de kamer, verzonken in gedachten, totdat de duisternis viel.
Rond acht uur 's avonds was het geluid van een auto in de tuin te horen.
Trista wist dat Matthew Myers was teruggekeerd.
Niet veel later werd de deur met een klap geopend en gingen de lichten aan.
Matthew kwam binnen met zijn colbert over zijn arm gedrapeerd. Met zijn lange benen stapte hij de kamer binnen.
Hij droeg een wit overhemd, waarvan de bovenste twee knopen nonchalant open waren. Zijn superieure lichaamsbouw accentueerde zijn uitzonderlijk waardige en verfijnde uitstraling.
Echter, Matthew's knappe gelaatstrekken waren zonder enige uitdrukking, uitstralend een koele en afstandelijke houding.
"Wanneer je tijd hebt, teken dan de papieren, en laten we scheiden."
Matthew zei dit terwijl hij de documenten voor Trista neerlegde.
Matthew's diepe en aangename stem droeg geen warmte.
Trista had dit al lang verwacht.
Maar haar hart kon de golven van pijn die over haar heen spoelden niet beheersen.
Onwillekeurig staarde ze naar Matthew en vroeg hem zelfbedrieglijk: "Wil je van me scheiden vanwege mijn 'onvruchtbaarheid'?"
Matthew's blik werd ijskoud en zijn toon werd steeds onverschilliger toen hij antwoordde: "Trista, laten we het niet erger maken dan het al is. Jij weet beter dan wie dan ook waarom we in de eerste plaats getrouwd zijn."
Trista staarde naar hem, haar gedachten verstrooid.
Ze wist het inderdaad.
Aanvankelijk was Fabian Myers van de familie Myers ernstig ziek, en wilden ze dat Matthew met een bruid trouwde.
De gekozen kandidaat voor de bruid had Myra moeten zijn.
Immers, op dat moment was Myra de erfgename van de familie Bryant.
Echter, tijdens het premarital medisch onderzoek werd ontdekt dat Myra geen bloedverwantschap had met de familie Bryant.
Bij het horen hiervan begon Wayne Bryant een uitgebreide zoektocht naar zijn biologische dochter, wat ertoe leidde dat hij Trista vond, die buiten rondzwierf als de ware erfgename.
En zo viel de verloving op Trista's schouders.
Op haar trouwdag met Matthew kwam Myra stiekem naar haar toe, in een poging haar relatie met Matthew te verstoren door een val van de trap in scène te zetten.
Als gevolg hiervan brak Myra haar been en werd ze naar het buitenland gestuurd voor behandeling.
Dit incident veroorzaakte nogal wat opschudding, waarbij iedereen sympathie had voor Myra.
Trista daarentegen werd veroordeeld door de massa!
Haar biologische ouders verachtten haar nog meer, beschuldigden haar van harteloosheid en toonden extreme afkeer jegens haar.
Immers, Myra was negentien jaar lang hun dochter geweest, een welgemanierde en gerespecteerde jongedame.
Trista, de zogenaamde biologische dochter, werd gezien als wreed en meedogenloos...
Bij het denken aan Marilla's vernedering van vandaag, kon Trista het niet helpen maar zich geamuseerd voelen.
Weinig wisten Marilla en de anderen dat het niet Trista was die onvruchtbaar was.
Het was omdat Matthew sinds hun trouwdag nooit met Trista had geslapen!
Hoe meer Trista erover nadacht, hoe kouder haar hart werd!
''Misschien had ik nooit aan iemand zoals hij moeten vasthouden. Zijn hart zal nooit opwarmen.
Hoe goed ik ook voor hem ben geweest de afgelopen twee jaar, hoeveel ik ook van hem heb gehouden, het was allemaal tevergeefs."
Maar ik zal deze scheiding niet zo makkelijk accepteren!
Waarom zou ik Matthew de overhand laten hebben?
Trista keek naar het dreigende scheidingscontract en zei kil: "Matthew, ik kan het tekenen. Maar daarvoor moet je eerst met me naar bed."
"Wat?"
Matthew was even verbluft, alsof hij het verkeerd had verstaan.
Maar voordat hij kon reageren, had Trista al zijn kraag gegrepen en hem gekust.
Ze daagde hem uitdagend uit en zei: "Wat is er? Wil je niet? We zijn al twee jaar getrouwd, en ik heb trouw gedaan wat een vrouw hoort te doen, voor je gezorgd en aan je zijde gestaan. Zelfs een oppas verdient een salaris... Nu vraag ik gewoon om een vergoeding. Is dat niet redelijk?"
Matthew's ogen verraadden een kilte toen hij haar woorden hoorde, en zijn stem was zonder warmte. "Trista, weet je überhaupt wat schaamte is? Denk je dat je krijgt wat je wilt door me zo uit te dagen?"
"Is het vanwege onwil of je eigen tekortkoming?"
Trista ging door met nog provocatievere woorden: "Meneer Myers, ben je echt, zoals de geruchten zeggen, niet in staat? Impotent?"
Matthew werd onmiddellijk geprovoceerd, zijn voorhoofd aderen pulserend. "Trista, nu ben je eraan! Ik zal je laten zien hoe capabel ik ben!"
Met die woorden greep hij meedogenloos haar kin en kuste haar.
Ze hadden de hele nacht gepassioneerde seks.
Uiteindelijk kon Trista de vermoeidheid niet weerstaan en viel in slaap!
De volgende ochtend, toen Trista wakker werd, sliep Matthew nog steeds.
Stilletjes pakte Trista haar spullen en liet een scheidingscontract en een briefje achter op het nachtkastje, samen met een munt van één euro.
“Je prestatie was te slecht, en ik ben grondig ontevreden, meneer Myers. Je moet niet meer met iemand anders intiem zijn. Je verschrikkelijke prestatie zal hen wegjagen! Beschouw deze één euro als betaling voor je arbeid van afgelopen nacht. Graag gedaan!”
...
Toen Matthew wakker werd, was het bijna middag.
Hij stond op uit bed, en er was geen spoor van Trista in de kamer. Alleen verspreide kleren getuigden van de seks van de vorige nacht.
Zijn uitdrukking verduisterde terwijl hij spijt voelde dat hij in haar provocatie was getrapt.
''Hoe kon ik voor haar manipulatie vallen?
Wat nu?
Gaat ze dit gebruiken om me te chanteren en het huwelijk voort te zetten?'
Een spoor van kilte flitste door Matthew's ogen terwijl hij dacht dat hij Trista's gedachten had doorgrond.
Echter, toen hij op het punt stond uit bed te stappen, viel zijn oog op iets op het nachtkastje.
Hij pauzeerde, pakte het briefje op, en las het.
Twee seconden later...
"Je prestatie was te slecht!"
"Ik ben grondig ontevreden!"
"Je moet niet meer met iemand anders intiem zijn!"
"Beschouw deze 1 euro als betaling voor je arbeid van afgelopen nacht!"
Met elke prikkelende zin die zijn zicht binnenkwam, verduisterde Matthew's gezicht nog meer!
''Trista, die vrouw... Hoe durft ze zo tegen me te spreken!
Ze is het helemaal zat!!!''
Matthew's gezicht vertrok van woede, en hij wierp het scheidingscontract boos opzij, zonder het te tekenen.
Op dit moment wilde hij alleen maar Trista vermoorden!
Snel trok hij zijn ochtendjas aan en haastte zich naar beneden.
Carey, de butler, zag hem vroeg in de ochtend met een donker gezicht en vroeg: "Meneer Myers, wat is er aan de hand? Wat is er gebeurd?"
"Waar is Trista?"
vroeg Matthew abrupt.
Carey was verbaasd en antwoordde: "Mevrouw Myers vertrok vroeg in de ochtend met haar bagage. Ze zei dat ze niet meer terug zou komen."
Bij het horen hiervan, lachte Matthew koud.
Ze is zeker snel vertrokken!
Maar... Zou ze echt kunnen ontsnappen?
Hij belde zijn assistent, Colby Ford, en schreeuwde: "Ga en breng Trista terug naar mij!"