Hoofdstuk 1 Huwelijk
"Victoria, ik heb een verjaardagskado voor je voorbereid. Geniet ervan."
Toen ze Xenia Collins naast het bed zag staan en schaamteloos zag lachen, kon Victoria Collins zich helemaal niet verzetten.
Ze wist niet wat Xenia in haar drankje had gedaan. Op dit moment, hoewel ze wakker was, kon ze niet spreken of bewegen.
Ze kon alleen roerloos op het bed liggen.
Toen Xenia vertrok, deed ze het licht uit, en de kamer werd donker.
"Boom!"
Na een lange tijd werd de deur geopend.
Victoria voelde een koude ademhaling die haar aanviel.
"Help me, en ik zal je terugbetalen."
De stem van de man was diep en hees, alsof hij uit een andere wereld kwam.
Vergezeld van het geluid van zware voetstappen, strompelde zijn lange gestalte naar het bed.
Op dit moment leek Victoria te stoppen met ademen.
"Help me."
In de duisternis kon Victoria het gezicht van de man niet zien, maar alleen zijn ogen, die een diepe kilte en adel verrieden.
Victoria wist niet wat er gebeurde, en ze viel flauw.
De volgende ochtend.
Een middelbare vrouw in een formeel pak liep naar de Bugatti aan de kant van de weg en klopte voorzichtig op de autodeur.
Na toestemming gekregen te hebben, opende de vrouw zachtjes de deur en stapte in de auto.
Ze zei respectvol, "Heer Hahn, ik heb ontdekt dat het meisje dat u gisterenavond heeft gered, Xenia Collins is, de tweede dochter van de familie Collins."
"Weet je het zeker?"
De stem van Heer Hahn was koud en helder, maar magnetisch.
"Ja, mevrouw Collins draagt de Drakenring die u gisteravond bent verloren. Ik heb het haar gevraagd, en ze gaf toe dat ze u heeft gered."
Het licht in de auto was zwak, en het gezicht van de man was niet duidelijk. Hij had een paar scherpe koude ogen met een nobele uitstraling. Hij zei, "Regel iemand om bij de familie Collins een huwelijksaanzoek te doen. Ik wil met haar trouwen."
De normaal kalme vrouw toonde duidelijk schok op haar gezicht terwijl ze zei, "Heer Hahn, er zijn veel manieren om haar terug te betalen. Bovendien kon u zichzelf gisteravond niet helpen. Uw status is hoog, en u zou twee keer moeten nadenken over uw huwelijk..."
Geconfronteerd met de waarschuwende ogen van de man, beëindigde de vrouw snel het onderwerp.
Ze zei spijtig, "Ik zal het nu regelen."
Toen Victoria wakker werd, was het de middag van de volgende dag.
Ze was niet langer in het hotel, maar was in de bloemenperken langs de weg gegooid, en haar kleding was een puinhoop.
Toen ze haar kleren omhoog deed, zag ze blauwe plekken over haar hele lichaam, en ze voelde pijn uit elke porie in haar lichaam.
Victoria kon haar tranen niet tegenhouden.
Ze had nooit gedacht dat ze haar maagdelijkheid zou verliezen op haar twintigste verjaardag.
Toen Victoria bij Beachside Villa aankwam, zaten Xenia en Lacey Collins op de bank in de woonkamer. Ze veegden tranen weg terwijl ze praatten.
Xenia was degene die Victoria gisteren had verraden, en ze was ook Victoria's halfzus.
Lacey was Victoria's stiefmoeder.
"Mam, kijk!"
"Victoria, je bent terug!" Lacey's ogen waren een seconde geleden nog vol bezorgdheid, maar op dit moment toonde haar gezicht vreugde.
"Waarom ben je nu pas terug? Ik heb je de hele dag gebeld, waarom heb je niet opgenomen?"
Victoria rolde met haar ogen naar Lacey. Ze pakte de vaas op de vensterbank en gooide hem naar Xenia's gezicht.
Maar ze miste.
De vaas raakte Xenia's borst zwaar, en viel toen op de grond en brak.
Desondanks klemde Xenia nog steeds haar tanden van de pijn en keek kwaadaardig. "Ben je gek?"
"Jij bent gek! Je weet wat je hebt gedaan. Ik zal vandaag je hypocriete gezicht vernietigen en mezelf wreken!" Victoria werd woedend nadat ze haar maagdelijkheid had verloren. Ze pakte een mes en stormde op Xenia af.
Victoria had er genoeg van.
Veertien jaar lang was Victoria mishandeld en had ze een onmenselijk leven geleid in dit gezin. Ze was altijd gepest en geplaagd door Xenia. Vandaag wilde Victoria gerechtigheid voor zichzelf zoeken.
"Stop!"
Een brul klonk plotseling.
Een dikke middelbare man liep met grote passen naar Victoria toe.
Hij was zo gretig om Xenia te beschermen dat hij Victoria bij haar haren greep en haar op de grond gooide.
De man gebruikte al zijn kracht, en Victoria lag zwaar op de grond, met bloed dat uit haar neus stroomde.
Victoria kon even niet opstaan. Ze zag dat de persoon die haar sloeg haar vader was, Edward Collins.
"Victoria, wat doe je? Xenia haalde alleen maar een grapje met je uit, maar jij vocht als een viswijf. Je bent te gemeen."
Edward staarde boos naar Victoria, wiens gezicht onder het bloed zat, en toonde walging in zijn ogen.
"Is het maar een grapje?"
Victoria had pijn, maar op dat moment lachte ze ironisch.
"Als Xenia en ik van identiteit zouden wisselen en haar zouden bedriegen zoals zij mij gisteravond deed, zou je niet zeggen dat het maar een grapje is, maar zou je me ophangen en me afranselen, toch?"
"Jij..."
Edward was even sprakeloos.
Xenia maakte van de gelegenheid gebruik om Victoria hard in haar rug te schoppen.
Victoria, die met haar handen op de grond steunde en nog niet was opgestaan, viel weer zwaar op de grond. Ze spuugde een mondvol bloed uit en haar rug deed pijn.
Victoria beet stevig op haar lippen, zodat ze geen enkele traan zou laten.
Edward was Victoria's biologische vader.
Toen Victoria jong was, was Edward erg aardig voor haar.
Veertien jaar geleden maakte Lacey Victoria's moeder gek. Lacey had een affaire met Edward, en ze kwam naar dit huis met hun dochter Xenia. Vanaf dat moment leek Edward een ander persoon te zijn.
Edward behandelde Lacey en Xenia vriendelijk, maar hij mishandelde Victoria altijd. Victoria leed vaak onder huiselijk geweld.
Vanaf dat moment was Victoria's biologische vader dood in haar hart.
Ze liet nooit meer een traan in Edward's bijzijn.
"Jullie zijn allebei mijn dochters, maar waarom ben jij zo irritant?" Edward bleef agressief.
Lacey ging voor Edward staan.
"Edward, je weet dat Victoria altijd opstandig is geweest. Kalmeer en stop met haar slaan. Als je haar doodslaat, wie zal Xenia dan vervangen om in het huwelijk te treden met de familie Haines?"
Alsof een emmer koud water over haar hoofd was gegoten, was Victoria diep geschokt.
"Vanmorgen heeft de familie Haines een huwelijksaanzoek gedaan, waarbij ze vroegen of Xenia met meneer Haines wilde trouwen. Je vader en ik hebben ons best gedaan om de familie Haines te overtuigen jou Xenia te laten vervangen."
Vanuit een hoge positie keek Lacey neer op Victoria met een glimlach.
"Je weet dat de familie Haines een machtige familie is in Seaside City, dus dit is een goed huwelijk. Jij en meneer Haines zullen over zes dagen trouwen."
Victoria begreep het meteen.
Lacey wilde dat Victoria van de aardbodem zou verdwijnen. In het verleden, zelfs als Victoria een maand lang geen contact had, zou Lacey haar nooit hebben gebeld.
Vandaag, nadat Victoria wakker werd in de bloemenvijver, stonden er meer dan een dozijn gemiste oproepen van Lacey op haar telefoon.
Lacey nam contact met haar op om haar Xenia te laten vervangen en met iemand te laten trouwen.
Iedereen in Seaside City wist dat meneer Haines een kreupele was die terminaal ziek was en elk moment kon sterven.
Lacey en Edward wilden Victoria gebruiken om in de gunst te komen bij de familie Haines.