




Hoofdstuk 3 De kleine meid
Oh nee! Hij herkende me! Ava voelde een plotselinge beklemming in haar borst toen ze besefte waarom hij zo boos was - deze man raakte nooit vrouwen aan!
De plek waar hij in haar nek beet brandde hevig terwijl elke pijn in haar lichaam duidelijker leek dan ooit tevoren.
"Lieverd, wat is er gebeurd?" vroeg Kylie bezorgd. "Dit is onze nieuwe dienstmeid Ava."
Kylie probeerde zichzelf snel uit te leggen omdat de situatie er niet goed uitzag voor hen. Ze keek zelfs boos naar Ava, denkend hoe'n rokkenjager deze man moest zijn als hij vrouwen niet uit elkaar kon houden!
"Een dienstmeid?"
Dominic keek neerbuigend naar Ava terwijl hij probeerde te begrijpen wat hier aan de hand was.
Het confronteren van zo'n intimiderende man maakte Ava nerveus, maar ze tilde dapper de rechterkant van haar gezicht op, wat het lange litteken onthulde dat eroverheen liep. "Meneer Harrington, u heeft de verkeerde persoon. Ik ken u niet. Ik ben hier alleen een dienstmeid."
Dominic zag eindelijk het litteken op Ava's gezicht, dat van haar wang tot haar kin liep en lelijk genoeg was om elke schoonheid die ze misschien had gehad, te verpesten.
Hij fronste lichtjes maar vroeg toen: "Waarom rende je dan weg?"
"Ik rende niet weg, meneer Harrington. Ik wilde gewoon terug naar de keuken om te werken."
Dominic staarde haar een paar seconden aan voordat hij zich realiseerde dat hij Kylie eerder voor Ava moest hebben aangezien.
"Maar nu je hier bent, blijf je hier."
"Ja, meneer Harrington." Ava draaide zich om en ging terug naar de keuken.
**Kylie stormde achter haar aan en waarschuwde: "Ava, laat me je waarschuwen - probeer niets geks met mijn **Lieverd weer!"
Ava keek Kylie kalm aan, "Ik zal niets doen als je mevrouw Foster vrijlaat."
"De missie is nog niet voorbij! En bovendien, ik heb hem al verteld dat je hier alleen een dienstmeid bent. Als hij je niet meer ziet, zal dat argwaan wekken!"
Terugdenkend aan Dominic's neerbuigende blik van zojuist, voelde Ava nog steeds hartkloppingen en wilde ze hier niet blijven.
Maar denkend aan mevrouw Foster, had ze geen andere keuze.
"Kylie, je moet al je trucs gebruiken om snel mevrouw Harrington's positie over te nemen en ervoor zorgen dat ik hier niet blijf om je voor schut te zien staan."
"..."
Kijkend in Ava's schone en heldere ogen, wilde Kylie ze echt uitpoken. Hoe kon een lelijke vrouw zulke mooie ogen hebben? Zelfs als de ogen mooi waren, konden ze het litteken op haar gezicht niet verbergen. Een lelijke vrouw was een lelijke vrouw.
"Lelijke freak!" riep Kylie trots voordat ze met haar heupen wiegde en de huismeester buiten instrueerde: "Regel de kleinste kamer voor Ava en laat haar het vuilste en vermoeiendste werk doen!"
Ava keerde terug naar de dienstmeidenkamer en ging voor de spiegel zitten, kijkend naar het lange litteken op haar gezicht. In feite was ze de enige dochter van de familie Bennett.