Hoofdstuk zeven
Emily's POV. 3 maanden sinds Emily zich bij de roedel heeft gevoegd
Ik ben in totale shock terwijl ik naar de 2 roze lijnen op de zwangerschapstest staar. Schok en opwinding stromen door me heen. Braxton moest naar het roedelhuis voor zaken en ik vond het het perfecte moment om de test te doen. We hebben elke dag seks gehad sinds we elkaar gemarkeerd hebben, soms meerdere keren per dag, maar ik ben er vrij zeker van dat dit gebeurde op onze eerste nacht van onze paringsband. Ik herinner het me alsof het gisteren was.
Braxton legt me langzaam op het bed, zijn ogen vergrendeld in de mijne. "Je bent absoluut prachtig, lieverd."
Ik leun naar voren om hem te kussen en hij trekt zijn shirt uit. Tussen mijn benen klimmend, schuift hij zijn hand achter mijn rug en ritst de rits van mijn jurk open.
"Ben je er zeker van dat je er klaar voor bent?" vraagt hij me.
"Nooit eerder zo klaar geweest," antwoord ik.
Hij kust me in een diepe, gepassioneerde kus en helpt me mijn jurk uit te trekken. Hij neemt mijn lichaam in zich op, alleen mijn ondergoed nog aan. Zijn ogen veranderen in een volledig zwarte kleur, wat aangeeft dat zijn wolf klaar is om te paren. Hij begint kusjes te geven vanaf mijn nek naar beneden tot hij precies tussen mijn benen is. Hij kijkt me nog een keer aan en ik knik goedkeurend. Hij buigt zijn hoofd weer naar beneden en ik voel zijn tong snel over en in mijn plooien bewegen. Ik grijp de lakens vast terwijl zoete extase kreunen uit mijn mond ontsnappen. Hij blijft zijn tong om mijn clit draaien en ik voel mijn eerste orgasme zich binnenin vormen. Uiteindelijk voel ik de spasmen door me heen trekken terwijl ik mijn ontlading vind. Hij trekt zijn hoofd omhoog en begint kusjes langs mijn lichaam te geven totdat hij weer bij mijn lippen is. Mij in een kus vergrendelend, positioneert hij zich tussen mijn benen, klaar om me binnen te gaan. Ik kijk hem aan en vraag "Alsjeblieft". Dat is alles wat hij nodig had om zich langzaam in mij te laten glijden. Ik roep uit in pure plezier terwijl hij zich helemaal in mij begraaft. Hij begint langzaam met het in- en uittrekken totdat hij zeker weet dat hij me niet zal breken. Dan begint hij het ritme op te voeren. Ik gebruik mijn handen om zijn rug vast te houden en we beginnen elkaar stap voor stap te ontmoeten. Ik voel mijn tweede orgasme opbouwen. Ik kan aan zijn ademhaling zien dat hij ook dicht bij zijn breekpunt is.
Hij vertraagt om van me weg te trekken en laat zijn uitgestoken hoektanden zien. "Ben je klaar voor mij om je te markeren?"
"Alsjeblieft," zeg ik terwijl ik ook mijn hoektanden uitsteek.
Hij zet zijn hoofd in de holte van mijn nek en bijt, waardoor hij zijn permanente merkteken op mij achterlaat. Hij beweegt zijn nek naar mijn mond, en ik aarzel niet om hem met zijn paringsmarkering te markeren. Meteen daarna vinden we onze ontlading tegelijkertijd. Hij rolt naast me en neemt me in zijn armen. We liggen daar stil, nemen de tijd om op adem te komen en alles wat we net hebben ervaren te koesteren.
"Dit is de beste dag van mijn leven geweest," zegt hij, de stilte doorbrekend.
"Het is ook de beste dag van mijn leven geweest. Ik had nooit gedacht wat een orgasme zou kunnen voelen," zeg ik eerlijk.
Hij verstijft naast me. "Wacht. Heb je nog nooit een orgasme gehad?"
"Ik heb alleen gedwongen orgasmes gehad. Ik heb maar één persoon gehad waarmee ik seks heb gehad, en je kunt het geen vrijwillige seks noemen," zeg ik zachtjes.
Hij knijpt me nog wat steviger vast en kust mijn voorhoofd. "Ik wil die vent nog steeds in stukken scheuren. Ik kan niet geloven dat je dat allemaal hebt moeten doorstaan. Ik kan me niet voorstellen dat ik je ooit pijn zou doen. Ik hou van je."
"Ik hou ook van jou, schat. Meer dan je weet," zeg ik terug.
Ik pak de test op en besluit hem in mijn ladekast te verstoppen. Ik wil het hem op een speciale manier vertellen en heb nog niet precies bedacht hoe ik dat wil doen. Er zijn zoveel ideeën te vinden op internet. Uiteindelijk besluit ik een shirt te laten maken met de tekst 'Alpha Pup aan Boord'. Ik weet dat ik naar de plaatselijke hobbywinkel moet gaan. Ze maken daar shirts en zullen het graag voor me doen. Ik moet alleen hopen dat ze het geheim houden totdat ik het Braxton kan laten zien.
Nadat ik in mijn auto ben gestapt, pak ik mijn telefoon om Braxton te sms'en en hem te laten weten dat ik wegga en snel weer thuis zal zijn. Hij stuurt me snel een berichtje terug met de boodschap dat ik voorzichtig moet zijn, gevolgd door een heleboel kusjes. Zelfs via sms kan hij me zo speciaal laten voelen. Ik rijd naar de winkel en ga naar binnen.
De dame bij de ontwerpbalie glimlacht naar me. "Kan ik u ergens mee helpen, Luna?"
"Ik hoopte dat u een shirt voor me kunt maken. Ik dacht aan een tuniek, felblauw van kleur, met de woorden 'Alpha Pup aan Boord'."
Ze kijkt me aan en begint breed te glimlachen. "Oh, Luna, ik ben zo blij voor jou en Alpha Braxton. Jullie worden geweldige ouders. Ik beloof het geheim te houden totdat jullie het aan iedereen bekendmaken. Weet je al in welke kleur je de tekst wilt?"
"Ik wil de tekst graag in het wit. Bedankt dat je het geheim houdt. Ik heb het vandaag net ontdekt en wil het hem vertellen zodra hij thuiskomt door het shirt te dragen."
"Ik heb het shirt over ongeveer 10 minuten klaar als je even in de winkel wilt rondkijken," zegt ze.
"Oké. Dank je wel."
Terwijl ik door de winkel loop, denk ik aan namen en hoe we de kamer van onze pup kunnen inrichten. Ons huis voelt zo leeg en nu zal er een pup rondrennen om de leegte op te vullen. Kort nadat ik bij de roedel ben gekomen, hebben we een prachtig huis gevonden. Vijf slaapkamers, een droomkeuken, een ingegraven zwembad en een geweldige poolhouse. Ik kan niet wachten om de kamer tegenover de onze te decoreren. Ik weet dat Braxton door het dolle heen zal zijn als ik het hem vertel. Hij heeft ernaar uitgekeken om een gezin te stichten en ik ook. Ik haal mijn shirt op, reken af en loop naar mijn auto. Net voordat ik in mijn auto stap, gaat mijn telefoon. Er verschijnt een onbekend nummer. Ik aarzel om op te nemen, maar bedenk dat ik niets te vrezen heb.
"Hallo?" zeg ik in mijn telefoon.
Stilte.
"Hallo?" zeg ik nogmaals.
"Hallo, mijn engel. Dacht je echt dat ik je niet zou vinden?"
Ik hang snel op en laat mijn telefoon uit mijn hand vallen. Ik val op de grond en begin te huilen.
De vrouw die me met het shirt heeft geholpen, komt meteen naar me toe. "Luna! Gaat het wel?"
Ik kan niet reageren. Ik ben in een katatonische toestand geraakt.
"Luna, ik bel Alpha Braxton."
Braxton komt in een mum van tijd bij me. "Emily! Wat is er aan de hand? Praat met me, schat. Alsjeblieft."
Het enige wat ik kan uitbrengen is: "Hij heeft me gevonden."