Hoofdstuk 3 Een braaf meisje liegt nooit
Toen ze studeerde, gebruikte Grace vaak kleine speeltjes als ze onrustig was tijdens het laatavond leren.
Hoe groter de psychologische druk, hoe vaker ze de kleine speeltjes gebruikte.
Ze kon de angst veroorzaakt door de druk niet verdragen, dus dompelde ze zich tijdelijk onder in een climax om haar aandacht af te leiden.
Caesar zei: "Goed gedaan."
In Grace's hoofd werd dat "braaf meisje".
Ze wilde iemands braaf meisje zijn, erkend en geprezen worden.
Met het excuus om naar de wc te gaan om het slagveld te ontvluchten, stond Grace voor de spiegel.
Haar zwarte golvende haar viel langs haar rug en haar slanke taille werd geaccentueerd door de strakke trui.
Kan ze vrienden met voordelen worden met Caesar?
Zou hij een kantoorromance afkeuren?
Nee, misschien denkt hij niet eens hoog van haar.
Hij zou niet hoog van haar denken.
Negatieve emoties overweldigden Grace, en ze voelde zich zwak en wilde onmiddellijk op de grond liggen.
Sara stelde voor dat ze een psycholoog zou zien.
"Ik zal erover nadenken," zei Grace.
Toen ze de badkamer verliet, trilde Grace's telefoon in haar hand.
Het was een herinnering die ze had ingesteld: acht uur.
Ze zag James e-mails beantwoorden met zijn computer, terwijl Caesar nog steeds zijn telefoon gebruikte.
Er zou niets anders zijn dat ze moest doen voordat het vliegtuig in Monaco aankwam.
Grace ging weer op haar stoel zitten, zorgend dat James en Caesar binnen haar gezichtsveld waren.
De telefoon trilde opnieuw, het was C.
C: Heb je nu tijd om te praten?
Grace wierp een blik op Caesar die nog steeds verdiept was in zijn telefoon, en voelde zich enigszins opgelucht.
Grace: Ja.
C: Laat me nogmaals bevestigen, je zoekt een Dom, toch?
Grace: Ja.
C: Kun je me vertellen waarom, als het uitkomt?
Grace pauzeerde even, voor haar was de reden eigenlijk heel simpel.
Bijna onbewust richtte haar blik zich op Caesar.
Ze had iemand nodig die haar opdroeg te ademen wanneer ze dat zelf niet kon: Adem, Grace.
Grace: Ik wil een Dom vinden.
C: Dit is niet het antwoord op mijn vraag.
Grace: Ik wil dat iemand me vertelt... Grace typte het woord "Adem" maar verwijderde het snel weer.
Grace: Ik wil goedkeuring van een dominante Dom.
Er viel een paar seconden stilte na het versturen van het bericht. Grace klemde haar lippen stevig op elkaar, en uiteindelijk kwam er een reactie van de andere kant.
C: Je staat onder veel druk op dit moment, nietwaar?
Grace was verrast, maar ze onderdrukte snel haar verrassing en vroeg: "Waarom zeg je dat?"
C: Het is de tweede keer dat je mijn vraag niet goed hebt beantwoord.
Grace kon zich zijn toon bijna voorstellen. Het was niet dat ze zijn vraag niet goed wilde beantwoorden, maar volledige eerlijkheid was niet makkelijk voor haar in deze vroege fase van kennismaking. Zelfverdediging was bijna instinctief.
Grace: Het spijt me, ik sta momenteel onder veel druk.
C: Geen excuses nodig, we leren elkaar net kennen. Ongepastheid is niet jouw fout.
Grace: Denk je dat we incompatibel zijn?
C: Het is omdat je te terughoudend bent tegenover mij.
Grace gaf toe dat ze in het verleden mislukte dominante Doms had ervaren, dus had ze enige mate van terughoudendheid tegenover deze online individuen. Maar hij was aanbevolen door Sara.
Grace: Moet ik mijn verdediging volledig laten vallen?
C: Wanneer je chat zonder persoonlijke informatie, bankrekeningen, echte foto's of video's te delen, kun je minder voorzichtig zijn.
Grace boog haar hoofd, terwijl ze stilletjes de hoeken van haar mond krulde.
Grace: Ik sta onder veel druk, dus ik wil een dominante Dom vinden.
C: Begrijpelijk, je wilt iemand die wat van je druk deelt en je vertelt wat je moet doen.
Grace: Ja.
C: Wat verwacht je van hem?
Grace: Sterker dan ik.
Grace antwoordde alleen met die vier woorden. Er viel een moment van stilte aan de andere kant.
C: Je mag me eerst alle vragen stellen die je wilt.
Grace's hartslag versnelde onbewust. Ze wist niet of dit betekende dat hij dacht dat hij aan haar criteria voldeed. Maar na een tijdje nadenken, typte ze een reeks woorden.
Grace: Heb je een partner? Ik train niet met mensen die een partner hebben. Als we offline afspreken, wil ik graag een volledige medische rapportage, en natuurlijk zal ik er zelf ook een hebben. Ten slotte, als we elkaar ontmoeten, hoop ik dat je een bewijs van goed gedrag kunt overleggen.
Grace's handpalmen werden klam, en nadat ze het bericht had verstuurd, realiseerde ze zich dat ze onbewust "Meneer" had gebruikt. Haar hart bleef samentrekken terwijl ze wachtte op een reactie, en ze keek op naar Caesar.
Hij boog zijn hoofd en typte op zijn telefoon. C's reactie kwam snel.
C: 1. Ik heb geen partner. 2. Ik doe niet aan offline training. 3. Ik zal je een bewijs van goed gedrag overleggen. 4. Ik vind het leuk dat je "Meneer" hebt gebruikt.
Bij het zien van de laatste zin kon Grace een zachte humm niet onderdrukken. Haar lichaam voelde elektrisch geladen. De paar zinnen op het elektronische scherm konden zo'n sterke fysiologische reactie bij haar oproepen. Maar hij zei dat hij geen offline training accepteert.
Grace voelt een lichte teleurstelling in haar hart, maar ze voelt ook dat misschien het niet in persoon ontmoeten de verfraaiing die afstand creëert kan behouden.
Tenslotte is niet iedereen zoals Caesar. Als ze hem zou ontmoeten en ontdekken dat hij er uitzonderlijk lelijk uitziet, kan Grace niet garanderen dat ze niet zou wegrennen.
Grace's blik valt onbewust op Caesar. Ze weet dat haar ondergoed nat is.
C: Nu zal ik je een paar vragen stellen.
Grace: Oke.
C: 1. Heb je een relatie? 2. Ben je volwassen? 3. Studeer of werk je? 4. Woon je zelfstandig of met anderen?
Grace imiteert zijn antwoorden: 1. Nee. 2. Ja, ik ben volwassen. 3. Ik werk. 4. Ik woon met anderen.
C: Oke, accepteer je online training via video en telefoon?
Grace: Ja, dat doe ik.
C: Accepteer je het gebruik van hulpmiddelen?
Grace: Ja, dat doe ik.
Grace's stemming begint hoopvol te worden, maar in de volgende seconde blijft C's bericht komen.
C: Vandaag is het begrip voldoende. De volgende keer wil ik graag horen over je stress. Je kunt de tijd bepalen.
Het is alsof de climax plotseling tot stilstand kwam. Grace controleert de tijd en realiseert zich dat de afgesproken vijftien minuten nog niet voorbij zijn.
Grace: Je zei vijftien minuten, en er zijn nog drie minuten over.
Ze verstuurt het bericht, maar er komt geen onmiddellijke reactie van de andere kant. Grace voelt zich als een snel smeltende ijsplas, plotseling zonder leven. Hij zou boos op haar kunnen zijn omdat ze zo berekenend is.
"Maar een grapje." Ze had net die drie woorden getypt, maar er komt een bericht van de andere kant.
C: Sorry, het is mijn fout. In dat geval, laat me je vertellen over dingen die we in de toekomst misschien nodig hebben.
Grace verwijdert snel "maar een grapje" en typt: Ga je gang.
C: Telkens wanneer je me foto's of video's stuurt, laat je gezicht niet zien. Kies een achtergrond zonder opvallende kenmerken, zoals een effen witte muur, en draag geen kleding met duidelijke kenmerken.
Grace: Waarom?
C: Je zou "ja" moeten zeggen in plaats van "waarom."
Grace: Mijn excuses, ja.
C: Wat is de belangrijkste bron van je stress? Geef een kort antwoord.
Grace beeft over haar hele lichaam, iets onheilspellends voelend. Maar ze durft niet te liegen: Het is de nieuwe baas.
C: Is de baas nu bij je?
Grace controleert snel de tijd, het is al 8:15, niet normale werkuren.
Grace: Ik ben al vrij van werk nu.
Hoewel C niet fysiek aanwezig is, breekt Grace toch in een koud zweet uit door te liegen via het scherm. Ze houdt haar telefoon met beide handen vast, en al snel komt er een bericht terug van C.
Een lichte trilling maakt haar lichaam bedekt met kippenvel.
C: Brave kinderen liegen niet, Grace.