




Zet me weer aan
"Nou, ik ben ongeveer drie maanden in New York en als mijn begeleider is het jouw taak om me naar verschillende evenementen te vergezellen als mijn date. Ik zal naar verschillende gala's, inzamelingsacties, chique feestjes en dergelijke gaan, en jij komt met me mee. Een mooie vrouw zoals jij aan mijn arm hebben bij deze evenementen zal goed zijn voor mijn publieke imago, en het zal een bepaalde indruk van mij wekken in de ogen en gedachten van mijn kennissen."
Dat was het? Dat was wat hij van me wilde? Een privédate om hem te vergezellen naar gala's? Om de een of andere reden was ik een beetje teleurgesteld toen ik hem dat hoorde zeggen, maar ik was ook opgelucht. Hij had zijn bedoelingen misschien duidelijk gemaakt, maar ik was een slim meisje en ik wist dat er bepaalde voorwaarden en condities moesten zijn met betrekking tot dit voorstel en ik eiste om die te weten.
"Wat is het addertje onder het gras?" vroeg ik.
"Geen addertje, mevrouw Cherilyn,"
"Mijn naam is Cherry," Mijn vijandige toon keerde met volle kracht terug.
"Geen addertje, mevrouw Cherry," zei hij terwijl hij zijn knokkels kraakte, "Ik bedoel, er zijn een paar vereisten van jouw kant en die staan allemaal in het document voor je. Het is vrij lang, dus ik zou je aanraden het mee naar huis te nemen en door te nemen. Als er een deel is waar je het niet mee eens bent, markeer die dan en bij onze volgende ontmoeting kunnen we die delen opnieuw bespreken en de overeenkomst herdrukken."
Hij stond op, maar deze keer liep hij niet langzaam naar me toe. Zijn assistent stormde door de deur en liep naar de tafel en pakte de map aan zijn kant van de tafel. Ze liep weg en bleef bij de ingang staan wachten op hem. Hij stelde de knopen van zijn perfect op maat gemaakte pak bij en pakte zijn telefoon van de tafel.
"De chauffeur die je heeft gebracht, zal je weer naar huis brengen en ik kijk ernaar uit zo snel mogelijk van je te horen, hopelijk morgen. Fijne dag verder."
Hij liep om de tafel heen en toen hij de deur bereikte, voelde ik de drang om de vragen te stellen die ik nog niet had gesteld over deze hele regeling.
"Als ik ja zeg tegen dit voorstel, hoeveel word ik dan betaald?" vroeg ik en wachtte op een antwoord.
Hij keek terug naar me met een opgetrokken wenkbrauw en glimlachte; "Zoveel als je wilt... zolang het redelijk is."
Hij liep weg en liet me achter in de vergaderzaal. Ik was een beetje van mijn stuk gebracht door de hele interactie, maar ik herstelde mezelf, pakte de map en liep de kamer uit. Ik verliet het hotel en kwam bij de ingang waar ik mijn chauffeur op me zag wachten. Terwijl ik naar de auto liep, zag ik Malcolm's andere auto wegrijden met hem erin en ik voelde me een beetje terneergeslagen dat hij wegging. Hoe dan ook, ik stapte in de auto en de chauffeur stapte ook in.
Terwijl de auto over de weg reed, begon ik weer aan Malcolm te denken en flitsen van mijn dagdroom zweefden opnieuw door mijn hoofd, net als de erotische sensaties. Ik wist nooit dat ik zo geil kon zijn totdat deze man gisteren mijn leven binnenstapte. Ik bedoel, ik was me ervan bewust dat ik een beetje een droge periode doormaakte, aangezien ik het afgelopen jaar geen relatie met een man had gehad. Mijn laatste echte vriend wilde dat ik zou stoppen met strippen en ik wilde dat niet, dus gingen we uit elkaar. Dat is een van de nadelen van een stripper zijn; de meeste mannen die interesse in me toonden, waren voornamelijk fuckboys en geile oude mannen die gewoon wilden dat ik hun vlees zou slaan en hun stokjes nat zou maken, maar de mannen die echt meer in me zagen dan alleen mijn perfecte lichaam en mooie gezicht, vroegen me altijd om te stoppen met strippen, dus ik zat tussen wal en schip. Ik kon geen man vinden die iets serieus wilde terwijl hij mijn beroep accepteerde en hoewel ik ook niet per se iets serieus zocht, wilde ik toch niet dat het puur fysiek zou zijn, en daarom had ik het afgelopen jaar geen seksuele partner gehad.
Mijn telefoon begon plotseling te rinkelen en ik zag dat het Kendra was die belde, dus ik nam op.
"Hallo, Ken,"
"Hallo. Spreek ik met Cherry, Kendra's kamergenoot?" vroeg een vreemde aan de andere kant van de lijn.
"Ja, dat ben ik. Waar is Ken?" vroeg ik, bezorgd en achterdochtig.
"Kendra had een probleempje, en jij bent de eerste op haar sneltoetslijst," zei de persoon.
"Wat is er deze keer met haar gebeurd?" zuchtte ik terwijl ik vroeg.
"Kom gewoon naar het crackhuis op de Primal Avenue. Het is achter de Big Mac, naast de oude autofabriek,"
"Ja, ik weet waar dat is," zei ik en hing op.
"Chauffeur, hoe heet je?" vroeg ik hem.
"Samuel, mevrouw," antwoordde hij.
"Nou, Samuel, het lijkt erop dat ik ergens heen moet voordat ik naar huis ga. Vind je het erg om me te brengen?" vroeg ik.
"Geen probleem, mevrouw. De baas vroeg me om u overal heen te brengen waar u maar wilt," zei hij.
"Geweldig! Breng me naar Primal Avenue. Ik moet iemand ophalen."
Hij maakte een U-bocht en veranderde onze route omdat Primal Avenue aan de andere kant van Amsterdam lag. Ik maakte me al zorgen over wat ik zou aantreffen als ik daar aankwam. Ik kon alleen maar hopen dat Kendra in orde was en deze keer niet te veel problemen had veroorzaakt.