Het meisje in de rok
De nacht, of moet ik zeggen, de ochtend, kwam eindelijk ten einde en de club werd leeg, wat elke keer weer als een wonder leek. Cookie was bezig met het afrekenen van de andere meisjes voor hun verdiensten van de nacht, en ik was de laatste die ze hielp omdat ik vanavond het meeste geld had verdiend, net als elke andere zaterdagavond. Ik zat aan de bar en dronk wat water terwijl ik wachtte tot ze me zou roepen.
"Tot vanavond, Cherry," zei het laatste meisje toen ze langs me liep.
"Ik ben er vanavond niet, Juicy. Ik werk alleen op zaterdagen, weet je nog?" zei ik terug en blies haar een van mijn kenmerkende kusjes toe.
"Tuurlijk," antwoordde Juicy met een vleugje jaloezie, en het deed me glimlachen.
"Cherry, kom hier en haal je geld," riep Cookie.
Ik stond op van de barkruk en liep naar Cookie toe. Ze gaf me een grote stapel vijftigjes en ik nam het aan en stopte het in mijn tas.
"Ga je het niet tellen?" vroeg Cookie met een opgetrokken wenkbrauw.
"Dat is niet nodig. Ik vertrouw je," antwoordde ik met een glimlach.
"Dat doet me goed om te horen," zei Cookie en gaf me nog een stapel honderdjes, "Het lijkt erop dat je een nieuwe fan hebt. Hij vroeg me om dit persoonlijk aan je te geven."
"Heeft hij gezegd wie hij was?" vroeg ik, verbaasd om zoveel geld van een enkele klant te zien.
"Nee! Hij zei alleen dat hij echt van je show had genoten."
"Dank je," zei ik en nam het geld aan, "Nou, ik zie je volgende zaterdag."
"Zeker. Volgende zaterdag," antwoordde Cookie op een vreemde manier, alsof ze dacht dat er iets met me aan de hand was.
Ik draaide me om en liep naar de uitgang. Ik liep de club uit en de straat op om een taxi te nemen die me naar huis zou brengen. Ik wachtte aan de kant van de weg op een taxi en plotseling stopte er een donkere Range Rover naast me. De getinte ramen van de passagierskant gingen naar beneden en dezelfde man van mijn show zat erin. Toen ik zijn gezicht zag, voelde ik het weer, maar dit keer liet ik het me niet beheersen.
"Goedenavond, Miss Cherry. Prachtige show die je vanavond hebt gegeven," zei hij met een diepe stem en een accent dat ik nog nooit eerder had gehoord, maar het was zeker een Afrikaans accent.
"Ik ben blij dat je ervan genoten hebt. Hoewel het er niet echt op leek, aangezien je me nooit een fooi hebt gegeven," zei ik.
Ik vond het een beetje beledigend dat hij niet opstond zoals de andere mannen in de club, en ik was niet bang om het hem te laten weten.
"Maar ik heb je wel een fooi gegeven. Mijn fooi was waarschijnlijk meer dan alles wat je vanavond hebt verdiend," zei hij.
"Ben jij degene die Cookie vroeg om me dat geld te geven?" zei ik toen ik het besefte.
"Dat klopt, en ik heb een zakelijk voorstel voor je," zei hij.
Ik rolde met mijn ogen van ergernis toen ik besefte wat hij ging vragen, "Ik vermaak geen klanten. Als je op zoek bent naar een prostituee, moet je ergens anders zijn."
"Dat is niet het soort zaken dat ik je wil aanbieden, Miss Cherry," zei hij, met zoveel charisma en zelfvertrouwen dat ik mijn benen in boter voelde veranderen.
"Het is koud en laat. Je moet waarschijnlijk naar huis, dus ik bel je morgen zodat we kunnen afspreken en de voorwaarden kunnen doornemen van wat ik je te bieden heb. Goedenacht, Miss Cherry," zei hij, en zijn ramen gingen weer omhoog.
Zijn auto reed weg, en ik bleef daar staan met zoveel vragen in mijn hoofd, waaronder: Wie was deze man, wat voor zaken wilde hij met mij doen, en waarom maakt zijn aanwezigheid me zo opgewonden? Ik denk dat ik het morgen wel zal ontdekken.
.
.
.
Ik kwam om drie uur 's ochtends in mijn appartement aan, en ik was zo uitgeput dat ik mijn bed mijn naam kon horen roepen hoe dichter ik erbij kwam. Het duurde even voordat ik mijn sleutels in mijn tas vond, aangezien deze vol met geld zat, maar ik vond ze en ging naar binnen. Ik hoorde wat geluiden uit mijn kleine woonkamer komen, en het klonk als gekreun. Ik wist meteen wie het geluid maakte en toen ik het licht aan deed, was wat ik zag niet geschikt voor iemands ogen.
"Ken, hoe vaak heb ik je al niet gezegd dat als je de pik van je vriendje wilt zuigen in mijn huis, je dat in je eigen kamer moet doen?" Ik schermde mijn ogen af om het niet te hoeven zien.
"Sorry, Cherry. Ik dacht niet dat je vandaag terug zou komen," antwoordde Kendra terwijl ze van haar knieën opstond en het speeksel van haar lippen veegde.
"Alleen omdat je dacht dat ik vandaag niet terug zou komen, betekent dat nog niet dat het oké is om mijn bank weer vies te maken! Heb je enig idee hoeveel het me de vorige keer heeft gekost om die rotzooi eraf te krijgen?"
"Misschien kan ik beter gaan, schat," zei Lardon terwijl hij zijn rits dichtdeed.
"Ja, rot op, Lard," schreeuwde ik naar hem terwijl hij mijn huis uit rende.
"Je hoefde niet zo gemeen tegen hem te doen," zei Kendra tegen me.
"Je weet hoe ik over Lardon denk. Ik begrijp niet waarom je nog steeds met die nietsnut omgaat. Iedereen met een beetje verstand kan zien dat hij slecht voor je is. Wat biedt hij je dat geen enkele andere jongen kan?"
"Hij is heel bedreven met zijn tong," grapte Kendra, maar ik vond het niet grappig.
"Nou, als hij je hart weer breekt, kom dan niet bij mij uithuilen," zei ik, en liep naar mijn kamer. Mijn bed riep nog steeds mijn naam en Kendra's rommelige leven en slechte beslissingen zouden mijn plannen voor een lange slaap niet verpesten.
"Onze relatie is nu veel serieuzer," beweerde ze.
"Hoe vaak heb ik dat al niet gehoord?" vroeg ik retorisch terwijl ik mijn kamer binnenging.
"Hoe was het werk vanavond?" vroeg ze.
"Dat vertel ik je als ik wakker ben," en ik gooide de deur achter me dicht.
Als een speedster trok ik mijn strakke kleren en ongemakkelijke hakken uit en sprong in bed. Ik had gewoon wat rust nodig en daarna kon ik me zorgen maken over de rest.
Je vraagt je waarschijnlijk af wie Kendra is en waarom ze in mijn appartement verblijft, en daar heb je gelijk in. Toen ik zes jaar geleden voor het eerst naar deze stad verhuisde, kende ik niemand en had ik geen geld. Ik zou op straat hebben geslapen als het niet voor Kendra was geweest. Ze gaf me een plek om mijn hoofd neer te leggen en vond een baan voor me. Het was een rotbaan, maar het zorgde er in ieder geval voor dat ik te eten had.
Kendra was een excentriek persoon toen ik haar voor het eerst ontmoette. Als ik eerlijk ben, is ze dat nog steeds. Maar, negeer haar gebreken, waaronder haar overmatige gebruik van zware drugs, haar gebrek aan fatsoen, klasse en basismanieren, en het feit dat ze waarschijnlijk alle pikken in Amsterdam heeft gezogen, en je zult van haar gaan houden zoals ik doe omdat ze een geweldig meisje is. Ze is een loyale vriendin en ze heeft een goed hart. Ze moet gewoon haar leven op orde krijgen en die idioot Lardon helpt daar helemaal niet bij.
Ik woonde een heel jaar bij haar totdat ik Cookie ontmoette en besloot om stripper te worden. Ik begon echt geld te verdienen en na slechts een paar maanden had ik genoeg om mijn eigen plek te krijgen en ik verhuisde uit Kendra's appartement. Het duurde niet lang voordat haar rommelige leven uit de hand liep en ze uit haar huis werd gezet. Ze kwam naar mij voor hulp en natuurlijk zei ik dat ze zo lang kon blijven als ze nodig had om haar leven weer op orde te krijgen. Ik had haar dat waarschijnlijk niet moeten zeggen, want het is nu bijna vijf jaar geleden en ze is er nog steeds, maar weet je, ik klaag niet; ik hou van haar gezelschap. Eén ding dat ik niet leuk vind, is dat ze mijn huis in haar persoonlijke bordeel heeft veranderd. Ik kan alleen maar hopen dat ze haar rotzooi opruimt voordat ik het beetje geduld dat ik nog heb, verlies.