Weekendje weg
Terwijl Nathan weg was, maakten we een weekendtrip om samen de stad te verkennen. We waren allebei opgewonden om wat kwaliteitstijd met elkaar door te brengen en alle bezienswaardigheden van de stad te zien.
Zodra we aankwamen, gingen we meteen op pad. We bezochten alle toeristische trekpleisters en genoten van de geluiden en geuren van de drukke stadsstraten. Hand in hand liepen we door de volle markten, stopten om streetfood te proeven en snuffelden in de lokale winkeltjes.
Toen de dag overging in de nacht, belandden we in een gezellig restaurantje, waar we een fles wijn deelden en lachten om elkaars grappen. De chemie tussen ons was onmiskenbaar, en ik kon niet anders dan een golf van opwinding voelen bij de gedachte om de komende dagen de stad te verkennen met Sebastian aan mijn zijde.
Na het diner besloten we een ontspannen wandeling te maken door de parken van de stad, genietend van de koele avondlucht en de fonkelende lichten van de skyline. Terwijl we liepen, pakte Sebastian mijn hand en trok me dicht tegen zich aan, zijn aanraking bezorgde me rillingen.
"Laten we een rustig plekje zoeken om van het uitzicht te genieten," stelde hij voor, zijn stem laag en hees.
Ik knikte, mijn hart bonzend in mijn borstkas terwijl hij me naar een afgelegen bankje leidde met uitzicht over de stad. We zaten een moment in stilte, genietend van het adembenemende uitzicht voordat Sebastian zich naar me toe draaide, zijn ogen donker van verlangen.
"Ik kan je niet langer weerstaan," fluisterde hij, zijn lippen raakten de mijne terwijl hij me in een hartstochtelijke kus trok.
Ik smolt in zijn omhelzing, mijn lichaam reageerde op zijn aanraking met een honger die ik nog nooit eerder had gevoeld. We kusten en streelden elkaar, verloren in het moment terwijl de stad om ons heen zoemde.
Toen de nacht vorderde, vonden we onszelf terug in onze hotelkamer, onze lichamen verstrengeld in een vlaag van passie. We beminden elkaar met een wilde overgave, verkenden elkaars lichamen met een honger die ons beide ademloos en voldaan achterliet.
Terwijl we in elkaars armen lagen, uitgeput en tevreden, besefte ik dat dit weekend voor altijd onvergetelijk zou blijven. Ik had geen idee wat ons te wachten stond. Tijd alleen met hem doorbrengen was het hoogtepunt van mijn leven.
De volgende ochtend werden Sebastian en ik wakker, verstrengeld in elkaars armen, de herinneringen aan de vorige nacht nog vers in ons geheugen. We brachten de dag door met het verkennen van de stad, bezochten musea en kunstgalerijen, en genoten van heerlijke maaltijden in lokale restaurants.
Terwijl we hand in hand door de straten van de stad liepen, kon ik niet anders dan een gevoel van tevredenheid en geluk voelen. Sebastian was de perfecte metgezel, en ik wist dat ik met elk voorbijgaand moment steeds meer verliefd op hem werd.
Op de laatste dag van onze reis stroomde het zonlicht door de gordijnen en wierp een warme gloed over de kamer terwijl ik wakker werd. Ik draaide me om en zag Sebastian naast me liggen, zijn verwarde haar en slaperige glimlach zorgden ervoor dat mijn hart een slag oversloeg.
"Goedemorgen, mooie," mompelde Sebastian, terwijl hij me dichter naar zich toe trok. Ik kan niet geloven dat we naar huis moeten; Nathan wacht waarschijnlijk op ons.
Ik zuchtte en streek zachtjes met mijn vingers door zijn haar. "Ik weet het, maar laten we het beste van vandaag maken. Wat dacht je ervan om in bed te blijven en gewoon van elkaars gezelschap te genieten?"
Sebastians ogen lichtten op bij de suggestie, en voordat ik het wist, waren we verloren in een wervelwind van passie. Onze lichamen bewogen perfect in harmonie, de wereld buiten vergeten terwijl we ons op elkaar concentreerden.
Tussen kussen en gefluisterde woorden van liefde verkenden we elke centimeter van elkaar, onze verbinding verdiepend bij elke aanraking. De kamer vulde zich met het geluid van onze kreunen en de geur van ons verlangen, een symfonie van genot die door de muren echode.
Na wat als uren van gelukzaligheid voelde, vielen we uiteindelijk uitgeput in een wirwar van ledematen, onze lichamen moe maar onze harten vol. Sebastian trok me dicht tegen zich aan, zijn armen beschermend om me heen terwijl we op adem kwamen.
"Ik hou van je," fluisterde hij, zijn stem vol emotie. Ik wou dat dit moment voor altijd kon duren.
Ik glimlachte en drukte een kus op zijn borst. "Ik ook niet. Laten we voor altijd zo blijven."
Maar de realiteit drong al snel door, en met tegenzin stapten we uit bed om te douchen en ons klaar te maken voor de dag. Terwijl we onder het warme water stonden, onze lichamen tegen elkaar gedrukt, laaide de passie tussen ons opnieuw op.
We kwamen uit de douche, onze lichamen glinsterend van water en verlangen, en besloten roomservice te bestellen voor het ontbijt. We lagen in bed, voerden elkaar hapjes eten en deelden verhalen over ons verleden en dromen voor de toekomst.
We brachten de dag door in elkaars armen, warm pratend, overlopend van liefde en waardering voor elkaar.
Toen we in elkaars armen in slaap vielen, fluisterde ik een stille dankgebed voor de liefde die we deelden en de herinneringen die we hadden gemaakt.
En terwijl ik mijn ogen sloot, wist ik dat, waar het leven ons ook zou brengen, Sebastian altijd mijn thuis zou zijn.
We brachten de rest van de nacht door in elkaars armen, elkaar vasthoudend alsof ons leven ervan afhing.