Read with BonusRead with Bonus

Hoofdstuk drieënzestig

Ik staarde wezenloos naar de muren, alsof ze elk moment de kamer binnen zou lopen.

Ik kon niet meer helder denken, elke afslag die ik nam eindigde in dode muren, het maakte mijn angst alleen maar groter. De emoties die ik probeerde te verbergen met acties, alcohol, pijn, namen uiteindelijk de overh...