HOOFDSTUK ZES - Kan een demon „te veel” masturberen?
"Hoe werkt deze stomme rotzooi?" mompelde ik terwijl ik dichter naar het scherm keek. Ik weet dat ik op play heb gedrukt en ik verwachtte een stem of zoiets, maar alles wat ik hoorde was stilte.
Geïrriteerd wilde ik het apparaat wegleggen toen ik die ademhaling hoorde.
Ik stopte.
'Dat is vreemd,' dacht ik, terwijl ik het apparaat dichter naar me toe bracht.
Ik hoorde het nog een keer, deze keer duidelijker en ik zakte snel terug in mijn stoel, mijn gedachten draaiden in een wirwar van verwarring.
'Wat was ze aan het doen? Was ze veilig?' vroeg ik me af. Ik stond op het punt om een demon te sturen om haar te controleren toen ik die kreun hoorde.
Dat was mijn ondergang.
Tegen zondagochtend had ik dat verdomde voicemailbericht wel honderd keer afgespeeld en was ik veel te vaak klaar gekomen door de kreungeluiden van mijn nieuwe secretaresse.
Kan een demon te veel masturberen? Ik stond op het punt om erachter te komen, want ik werd alweer hard alleen al bij de gedachte eraan.
De manier waarop ze mijn naam kreunde, haar fantasieën die op hol sloegen, verdomme! Ik verlangde zo naar haar dat het pijn deed.
Dit was belachelijk. Ik hoefde niet eens te trainen en toch stond ik hier in een menselijke sportschool, alsof deze gewichten zwaar waren.
Ik moest gewoon het huis uit voordat ik mijn eigen pik pijn deed met al dat gewrijf.
En voordat je het vraagt, ik heb al geprobeerd een mens te neuken, zelfs een demon, maar ze irriteerden me alleen maar. Ik stuurde ze weg voordat ik gek werd en iemand vermoordde.
Alles wat mijn demon en pik wilden, was dat mooie mondje van haar om mijn pik terwijl ik haar keel ermee vernietigde.
Ik deed niet aan emoties, maar ineens voelde ik de drang om naar haar huis te rijden en haar opnieuw zichzelf te laten aanraken voor mij. Ze leek zo onschuldig en cool, maar wie wist wat een hete vixen ze eigenlijk was.
Verlangend naar spanking en dirty talk? Verdomme, ik wist niet waar ik aan begon, maar ik hield van het pakket waarin het kwam.
Ik verliet snel die stomme plek, de smerige lucht om me heen maakte mijn irritatie erger. Sommige van deze mensen wisten blijkbaar niet waar water voor was uitgevonden, ughh..
Ik liep naar buiten in de frisse zonnige dag en voelde me zo nutteloos. Sinds ik haar stem in dat voicemailbericht had gehoord terwijl ze zichzelf twee keer liet klaarkomen met beelden van mij in haar hoofd, had ik niets meer kunnen doen en dat was ongebruikelijk. Ik keek naar de timer op mijn handpalm en haalde diep adem.
Ik kon niet wachten tot morgen zodat ik niet 's nachts rond haar huis hoefde te dwalen terwijl ik mezelf tegenhield om het ondenkbare te doen.
Gelukkig was Octavio altijd in de buurt om me te redden van mijn eigen impulsen.
Zie je, demonen houden niet van, maar we imprinten en zelfs al is de andere demon misschien niet volledig trouw aan jou, jij hebt hen en zij hebben jou voor altijd.
Een relatie tussen mens en demon was bedoeld om te eindigen bij lichamelijkheid en niets meer, maar ik wist dat als ik haar zou betrappen midden in een orgasme, ik op haar zou imprinten, mijn dode ziel voor altijd aan haar verbinden.
Dat zou stom zijn.
Maar toen ik het kleine verkeer op de weg overstak, kwam er een gedachte bij me op. Ik weet niet eens waar die al die tijd was geweest.
Imprinten gebeurde alleen in menselijke vorm en mijn demon was niet in staat tot zulke verplichtingen, dus ik zou haar vanavond zeker bezoeken en niet alleen om te voeden! Ik was op dit punt overvoed, maar om haar te bekijken.
Eng, ik weet het, maar wat zij niet weet, zal haar nu niet doden, toch?
Ik kan niet geloven dat ik op dit moment zelfs maar aan de gevoelens van iemand anders denk. Dit was waarom mijn vader zo'n hekel aan me had.
Ik herinnerde me dat hij zei dat ik nergens goed in was en nergens thuishoorde. Ik was verschrikkelijk in het zijn van een demon, een prins van de hel, een man of een mens.
Dat deed me diep pijn en ik heb mijn hele bestaan geprobeerd om ergens goed in te zijn, maar ik schoot altijd tekort.
Ik denk dat dit de gelukkigste zes maanden van mijn leven waren, omdat ik eindelijk de manier had gevonden om overal de beste in te zijn. Fuck you, vader, dacht ik bij mezelf met een duivelse grijns, het enige soort dat ik kon.
*ARIA’S PERSPECTIEF
Ik had de afgelopen drie dagen geprobeerd uit te zoeken wat ik nu moest doen.
Zoveel gedachten gingen door mijn hoofd, de grootste daarvan was de intense wens om mezelf wijs te maken dat hij dat voicemailbericht niet had ontvangen, maar diep van binnen wist ik dat hij het wel had.
Maar waarom heeft hij me niet gebeld? Wachtte hij erop dat ik morgen binnen zou lopen zodat hij me zou berispen en dan ontslaan?
Ik voelde me misselijk, niet alleen vanwege mijn ongelukkige bestaan waardoor ik mijn enige kans op succes had verpest, maar ook omdat ik vandaag naar huis moest voor de wekelijkse familiezondagbrunch.
Die werd elke week gehouden, maar ik was verplicht om minstens één keer per maand te komen.
Hoezeer mijn familie mijn bestaan ook haatte, en mijn rare pech als reden aanvoerde, mijn vader was een zeer goede politicus en hij moest zijn spel goed spelen. Hij was een van die ambitieuze types die absoluut succes in elke sfeer nastreefden omdat ze president wilden worden.
Dus moest hij ons laten zien als één gelukkige familie en als ik niet kwam opdagen, nou ja, dan zou ik letterlijk ontvoerd worden van waar ik me ook verschool om smakeloos maar duur eten te gaan eten in het herenhuis waarin ik was opgegroeid.
Ondanks dit had ik voor het eerst in mijn leven veel geluk en zolang dat duurde, was ik niet bereid iets mijn vreugde te laten wegnemen.
Als een gekke wellustige vrouw had ik mezelf de afgelopen vier nachten in slaap geneukt, de gedachten aan mijn nieuwe baas maakten me gek.
Ik was vrijdag uitgegaan om met iemand aan te pappen, maar het liep binnen enkele seconden uit de hand.
De man ligt nog steeds in het ziekenhuis terwijl we spreken, met zijn penis misvormd. Ik hoop dat dat geen permanente situatie is. Ik voelde me niet echt slecht voor hem omdat hij in het minst geen gentleman was en dacht dat hij het recht had om mijn borsten te grijpen op de parkeerplaats omdat ik dichtbij en persoonlijk met hem was geweest.
Er viel iets van het dak op het moment dat ik hem wegduwde en nou ja, hij komt er wel weer bovenop, denk ik.
Ik pakte een van de kleren, een jurk die ik gisteren bij de kringloopwinkel had gekocht zodat ik er op mijn werk niet uitzag als een gekke vrouw, en trok die aan.
Er waren geen incidenten geweest sinds ik deze baan had, behalve de twee eerder genoemde, dus streek ik de jurk met vertrouwen en trok hem aan.
Hoewel ik me voor het eerst ooit zelfverzekerd voelde in mijn outfit en uiterlijk, voelde ik me niet zo geweldig als ik eruitzag, omdat ik zeker wist dat de avond vol tranen zou zijn, allemaal van mij.