Read with BonusRead with Bonus

HOOFDSTUK TWEEHONDERDNEGENENTWINTIG

Het horen van die stem was traumatisch, maar fysiek naar Jennifer kijken op dit moment, nog steeds met tranen in haar ogen, zelfs al was ze een lange weg gereisd van New York naar Roemenië.

De tijd deed niets voor haar tranen en mij zo goed zien doen maakte het alleen maar erger.

"Je leeft zo goed...