Vijf | Geen gemakkelijke uitweg - Deel 2
Vijf | Geen Gemakkelijke Uitweg - Deel 2
Dit hoofdstuk bevat triggers van verkrachting.
Ana
Toen Vi opstond en met Brett wegging, overspoelde een golf van angst en paniek me. Ik zag Cody en Ted terug naar de tafel lopen en Ted was duidelijk niet blij.
“Waar is ze in godsnaam heen?!” siste Ted, terwijl hij de borden op de tafel smeet.
“Umm..” stotterde ik, kijkend in zijn ogen. Ik wilde het hem niet vertellen, hopend dat ze zou kunnen ontsnappen, maar ik was ook bang voor wat ze met mij zouden doen.
“Vertel het me nu!” spuugde Ted, terwijl hij voorover boog en mijn arm vastgreep, deze stevig samenkneep en me deed schrikken en verstijven.
“Badkamer!” riep ik uit van de pijn. Dit is waarom ik zou willen dat ik zoals Vi was. Zij zou niet zo snel gebroken zijn.
Ted slaakte een gefrusteerde zucht en liet mijn arm los. Hij stond weer op en ging in de richting waar Vi heen was gegaan.
“NEE!” riep ik, terwijl ik probeerde op te staan, maar Cody trok me naar beneden.
“Laat hem.” siste Cody, terwijl hij me terug in mijn stoel duwde.
Ik beet op mijn lip en een paar tranen vielen uit angst voor Vi.
Violet
Brett had me net de badkamer laten zien en ik draaide me om naar hem.
“Dank je, Brett.” glimlachte ik naar hem, mijn hand op de deurklink.
“Geen probleem.” glimlachte Brett terug naar me.
Ik bloosde lichtjes om hoe vriendelijk hij was. Zo anders dan Ted. Terwijl ik Brett terug de banketzaal in zag lopen, zuchtte ik en liep de badkamer in. Ik deed wat ik moest doen voordat ik naar de wastafel liep. Ik hield niet van het meisje dat ik zag. Een bang en gebroken meisje dat ooit zo sterk en gelukkig was. Ik plensde wat koud water op mijn gezicht en probeerde te kalmeren. Ik haalde een paar keer diep adem voordat ik de moed verzamelde om terug te gaan. Ik wilde niet, maar ik wist dat ik het MOEST doen voor Ana. Nadat ik mijn gezicht had afgedroogd, draaide ik me om en liep naar buiten. Toen ik de deur opende, stond Ted daar en de angst schoot door me heen terwijl ik begon te beven. Ted begon naar me toe te lopen terwijl ik achteruit ging. De woede in zijn ogen was oorverdovend voor me. Ik bleef achteruit lopen totdat mijn rug de muur raakte. Ted plaatste zijn handen aan weerszijden van me tegen de muur en boog voorover. Ik draaide mijn hoofd opzij, niet naar hem willen kijken terwijl mijn handen langs mijn zij hingen.
“Heb ik je gezegd dat je weg mocht?!” gromde Ted hard in mijn oor, zijn adem heet en zwaar in mijn oor.
“N-Nee.” wist ik uit te brengen.
“Nou?!” siste Ted, wachtend op een antwoord.
“I-Ik moest naar de badkamer.” stotterde ik terwijl hij zijn lichaam tegen het mijne drukte.
“Dat. Kan. Me. Niet. Schelen.” siste Ted opnieuw, steeds bozer wordend.
Ik beet op mijn trillende lip en mompelde. “Sorry.”
“Dat is niet genoeg!” gromde Ted en leunde nog meer tegen me aan, zijn lippen raakten mijn hals. Ik verstijfde van het contact en beet op mijn lip.
“Alsjeblieft!?” smeekte ik fluisterend.
“Je hebt gelijk.” zei Ted, een stap terugzettend. “Niet hier.” Hij grijnsde en pakte mijn hand, sleurde me terug de eetzaal in en naar de tafel. Terwijl we naar de tafel liepen, zag ik Ana op Cody's schoot zitten terwijl hij zijn gezicht in haar nek had. Ze had een wanhopige blik op haar gezicht, smekend dat hij zou stoppen.
“Niet hier, Cody.” zei Ted toen we de tafel bereikten.
“Deed ze het?” vroeg Cody, lichtjes opkijkend.
"Nee, maar ik regel het later wel." Ted's stem klonk zelfverzekerd terwijl hij me op zijn schoot trok.
Ik hapte naar adem, wetende wat er zou komen, en keek naar Ana. Zij had dezelfde blik als ik. Pure angst.
Na daar een paar uur te hebben doorgebracht, nam Ted afscheid van zijn vader en vertrokken we allemaal. We stapten in de limo en reden terug naar Ted's huis. Terwijl we naar de deur liepen, lieten de jongens ons een fractie van een seconde alleen en Ana en ik klampten ons aan elkaar vast, stevig vasthoudend. Toen we binnenkwamen, hielden Ana en ik elkaar nog steeds wanhopig vast. We bereikten de bovenkant van de trap toen Cody eraan kwam.
"Tijd om te gaan," blafte Cody, terwijl hij naar Ana reikte. Ik duwde haar achter me en stond zo sterk als ik kon. Er was geen haar op mijn hoofd die eraan dacht haar bij hem achter te laten zodat hij kon doen wat hij wilde.
"Laat haar met rust!" schreeuwde ik naar Cody.
"Echt?" sneerde Cody, terwijl hij dichter naar ons toe stapte.
"Ja!" schreeuwde ik, niet van plan om toe te geven.
"Vi!" zei Ana, bezorgd.
"Wil je dit echt?" siste Cody, terwijl hij ons naar de muur dreef.
"Ja!" spuugde ik, standvastig.
Cody kwam dichterbij en hief zijn hand, raakte mijn gezicht zo hard dat ik viel.
"Ted heeft een pittige uitgekozen," zei Cody, terwijl hij neerknielde. "Dat bevalt me wel." Hij brak in een grijns uit.
"Blijf van haar af!" schreeuwde Ana, terwijl ze Cody's arm trok om hem van mij weg te krijgen. Cody hief toen zijn hand en sloeg Ana in haar gezicht, waardoor ze viel.
"Ana!" riep ik uit, terwijl ik naar haar toe wilde gaan, maar werd tegengehouden. "Laat me los!" schreeuwde ik, terwijl ik worstelde tegen de greep die strakker om mijn lichaam werd.
"Stop terwijl je kunt," hoorde ik Ted angstaanjagend in mijn oor fluisteren.
Ik stopte onmiddellijk met worstelen toen ik de toon in zijn stem hoorde. Cody greep toen Ana's arm en sleurde haar naar zijn kamer.
"An-" begon ik toen Ted me stopte.
"Hou. Je. Mond!" siste Ted door zijn nu opeengeklemde tanden.
Hij tilde me op en draaide me in de richting van zijn kamer. Ik verzette me de hele tijd, slepend met mijn voeten, toen Ted me over zijn schouder gooide. Ik begon op zijn rug te slaan en met mijn benen te schoppen, alleen om hem mijn dijbeen te voelen samenknijpen. Ik beet op mijn lip door de stekende pijn die door mijn been trok. Ted liep de kamer in, sloot de deur en gooide me op het bed. Hij trok zijn shirt uit voordat hij naar het bed liep en over me heen boog. Hij leunde naar voren en raakte de blote huid van mijn sleutelbeen. Ik beet op mijn lip en spande me aan, verlangend om hem weg te duwen maar bang voor wat hij zou doen. Ik hoorde geen andere geluiden in het huis, dus was ik opgelucht dat Ana niet hetzelfde meemaakte als ik. Ted begon toen mijn jurk uit te trekken en ik lag daar gewoon en liet hem zijn gang gaan. Ik wilde hem niet bozer maken dan hij al was, ook al wist ik wat er zou komen. Toen hij mijn jurk had uitgetrokken, begon hij elk deel van mijn lichaam te kussen dat hij kon. Ik hapte naar adem en zijn handen gleden op en neer langs mijn dijen. Hij nam zijn tijd, liet me lijden voordat hij mijn bh en ondergoed verwijderde. Toen die uit waren, werkte hij aan zijn eigen kleren, trok zijn broek uit. Hij boog zich toen over me heen en gaf me de ergste straf die hij kon bedenken.