11.
“H-hallo, Zain, wat doe jij hier?” Ik plakte een brede glimlach op mijn gezicht.
“Eh... ik ben hier voor de date...?” antwoordde hij onzeker.
“Wat?!” riep ik uit in afschuw.
Ik draaide me om en vernauwde mijn ogen naar Caleb die bij de pizzabalie stond. Hij gaf me een nerveus handgebaar. Nu begreep ik het... waarom mijn vrienden ineens naar het winkelcentrum wilden.
Ik wierp een blik naar de tafel... Noah’s tafel.
Oh mijn god! Hij stond op, praatte met Mia en Sophia, en keek om zich heen. Meer alsof hij aan het zoeken was. Nee, het was mijn verbeelding. Noah wist niet dat Caleb, Mia en Soph mijn vrienden waren en hij wist niet dat ik hier was. Ik werd zeker paranoïde!
Maar, mijn vrienden waren verraders, dat zeg ik je. Ik zou niet verbaasd zijn als ze hem al hadden verteld dat ik hier was. Gelukkig was dit een gigantische food court en was er geen manier voor Noah om me te zien door alleen rond te kijken.
Ik draaide me haastig om om weg te rennen, maar realiseerde me dat Zain nog steeds in mijn weg stond, zijn handen op mijn schouders.
Ik haalde diep adem, “Kijk, Zain, ik weet niet wat Caleb je heeft verteld-”
“Oh, ja, hij vertelde me dat je erg nerveus bent,” onderbrak Zain.
Ik fronste, “Hoe weet je dat ik nerveus ben?” Natuurlijk was ik verdomme nerveus! Noah was hier en hij kon me elk moment zien als ik niet snel weg zou gaan!
Zain’s uitdrukking werd serieus en hij hield oogcontact met me, “Het is oké, Chloe. Ik weet dat je me leuk vindt. Ik vind jou ook leuk. Je hoeft niet nerveus te zijn bij mij. Ik ben heel makkelijk in de omgang-”
“Whoa, whoa, whoa!” onderbrak ik, “Ik vind je niet leuk, Zain. Caleb heeft je een hoop leugens verteld-”
Ik stopte halverwege toen ik Zain’s gekwetste uitdrukking zag. Echt gekwetst...
Oh nee! Ik kon zijn hart niet zo breken... het zou me zeker achtervolgen in mijn nachtmerries als hij zou beginnen te huilen of zoiets.
“Eh, kijk, Zain, je bent een aardige jongen-”
“Ik dacht dat je mij ook leuk vond. Ik dacht dat er iets speciaals tussen ons was. Ik was zo enthousiast voor deze date. Ik heb het pianoconcert van mijn zus overgeslagen voor jou, omdat ik dacht dat je dit ook een kans wilde geven,” mompelde hij somber.
Nu voelde ik me schuldig...
Ik draaide me om om Caleb een boze blik toe te werpen, maar hij was al verdwenen van de pizzabalie en zat nu bij Noah.
Verdorie!
“Kijk, vriend,” begon ik, terwijl ik Zain in de ogen keek, “ik heb een beetje haast. Als je me wilt excuseren-”
Mijn mond viel open toen ik zijn ogen waterig zag worden. Wat de hel?! Dus hij zou echt in een poel van tranen zwemmen als ik hem afwees?
“Omg! Prima!” riep ik uit, “Laten we deze date hebben. Maar, stop met huilen, oké?”
Zain straalde naar me, stak zijn vuist in de lucht, “Bedankt dat je me een kans geeft, Chloe. Trouwens, ik was niet aan het huilen. Er kwam iets in mijn oog,”
Wat?!
“Kom, laten we een zitplaats zoeken,” verklaarde hij, terwijl hij me meetrok.
“Wacht! Als we deze date gaan hebben, gaan we ergens anders heen!” zei ik vastberaden.
Er was nu geen weg meer terug. Ik zou Zain laten zien, tijdens deze date, dat ik niet het type meisje ben dat hij ooit in de toekomst zou willen.
“Uh, we kunnen niet ergens anders heen. Ik heb al een privéhokje voor ons gereserveerd,” antwoordde hij.
“Wat? Waarom zou je dat doen? Annuleer de reservering!”
“Het is niet-restitueerbaar. Sorry, Chloe.”
Ik balde mijn vuisten aan de zijkant, maar plakte een neppe glimlach op mijn gezicht.
Het was oké, zei ik tegen mezelf, het is een hokje. Noah kon ons daar niet zien.
Nu was het enige probleem nog, langs Noah’s tafel komen om het hokje te bereiken dat in de hoek stond, bij de vloer-tot-plafond ramen.
Ik sms’te Caleb:
Chloe_awesome_scott
Zorg voor Noah en leid hem af terwijl ik langs je tafel loop
p.s. je bent er geweest. Wacht maar tot ik uit deze benarde situatie ben.
Cereal_killer (Caleb)
Aye! Beschouw het als gedaan, kapitein.
p.s. ik ben niet bang :p
“Oké, geef me die zonnebril,” ik reikte naar de zonnebril die aan de zijkant van zijn jeanszak hing, “en houd je mond dicht onderweg,”
Zain leek iets te willen zeggen maar hield wijselijk zijn mond dicht.
Ik zette de zonnebril op, zorgde ervoor dat mijn haar over mijn gezicht viel, pakte Zain’s hand en begon te lopen.
Caleb gaf me een duim omhoog. Ik knikte naar hem en versnelde mijn pas.
Alles ging goed, totdat Zain, de idioot, besloot zijn mond open te doen precies op het moment dat we langs Noah’s tafel liepen, “Whoa, waarom zo’n haast, Chloe? Rustig aan!”
Ik was zo geschokt door dit dat ik over mijn eigen stappen struikelde. Ik stond op het punt om met mijn gezicht op de grond te vallen, samen met Zain. Maar, Zain de verrader liet mijn hand los op het laatste moment, waardoor ik alleen viel.
Of niet.
"Whoa! Kijk uit!" riep Noah uit, terwijl hij zich omdraaide in zijn stoel en mijn hand pakte.
Grote fout. Van Noah's kant natuurlijk.
Mijn onhandige handen, in plaats van hem vast te houden, trokken hem mee. En zo eindigde Noah met mij op de grond.
Of moet ik zeggen, op mij?
Want, jongen, hij lag nu bovenop me.
Ik lag op mijn rug, zo stil als een plank, mijn ogen wijd open zo groot als de lampen aan het plafond. En, zijne hoogheid, Noah, was nog aan het bijkomen van de val, en keek me verward aan.
Waar keek hij naar? Mijn haar zat overal op mijn gezicht.
"Ga van me af, bulldozer," gromde ik, zwaar ademend.
Noah's mond viel open van verbazing en hij keek voorzichtig naar mijn kleren.
Oh nee! Hij herkende me! Nee! Nee! Nee!
"Jij bent-je bent-"
Ik duwde hem van me af, terwijl hij nog steeds geschokt was en alles aan het begrijpen was.
Vervloek mijn onhandigheid! Ik was vandaag echt gedoemd!
Ik begon op te staan, om weg te rennen, maar Noah's hand op mijn schouder hield me tegen. Hij reikte naar mijn gezicht om mijn haar weg te halen.
Mijn adem stokte in mijn keel.
"Jij bent mijn Chloe!" verklaarde hij, "Jij bent 'Chloe geweldige Scott!'"
Oh mijn god!
"Wohoo, en hier hebben we het moment van ontdekking!"
Ik draaide mijn hoofd naar de tafel, bij het horen van Liam's stem. Hij filmde het hele gebeuren met zijn telefoon. Naast hem likte Sophia aan een ijsje; ze keek naar ons alsof we in een romantische komedie zaten. Caleb en Mia deelden een bak popcorn en keken naar ons alsof we de beste bron van vermaak in de hele wereld waren. Het onbekende meisje, dat eerder met Noah en Liam was, keek ons verward aan.
Wat een vrienden heb ik.
"Excuseer, 'jouw Chloe?'" Zain besloot eindelijk zijn mond open te doen en bood me een hand aan.
Ik nam die dankbaar aan en stond op. Noah stond ook op en keek nieuwsgierig naar Zain.
"Voor jouw informatie, ze is met mij en we zijn op een date," vervolgde Zain, "als je ons wilt excuseren,"
En daarmee trok Zain me naar het hok. Ik protesteerde niet. Ik wist niet wat ik moest doen. Ik leed nog steeds onder de nasleep van het hele incident. Mijn brein kon niets verwerken. Het zou veilig zijn om te zeggen dat ik tot in mijn kern geschokt was.
Ik registreerde vaag dat ik een hok binnen ging, robotachtig ging zitten met Zain naast me.
"Wat gebeurde daar net?" vroeg Zain plotseling.
Ik negeerde hem, nog steeds proberen het hele incident te bevatten.
"Chloe?" Zain knipte met zijn vingers voor mijn gezicht, "kom terug naar de echte wereld. We zijn op een date."
Ik ging hem weer negeren, maar ik moest uit de trance komen waarin ik zat toen de deur van het hok openging en Noah tevoorschijn kwam.
Hij keek tussen Zain en mij, schudde zijn hoofd en tsskte.
"Dat is mijn zielsverwant, mafkees," glimlachte Noah naar Zain, en ging toen het hok binnen en wringde zich met geweld tussen Zain en mij in, duwde Zain tegen de muur en legde zijn arm om mijn schouder.
"Nu, ga verder." Noah grijnsde.
A/N: vraag nu niet hoe lang het duurde voordat ze viel? -_- het is schrijven. Het is in slow motion beschreven. Hoe dan ook, het plan was om vandaag niet te updaten omdat ik weer worstel met een enorme schrijversblok. Maar op de een of andere manier heb ik erin geslaagd om deze onzin te schrijven. Stem, reageer en volg als je het leuk vindt! als ik een paar dagen niet update, dan zijn de mogelijke redenen: 1) schrijversblok 2) examens 3) luiheid.
Nu, laten we naar het grotere nieuws gaan. TBBTBAM heeft o-een m-miljoen bereikt. (dat ben ik stotterend) Ik probeer het nog steeds te bevatten. Ik heb maar drie magische woorden voor jullie allemaal: Ik hou van jullie. En ik kan dit nooit genoeg benadrukken.
Nu, over cc. dus, cc en ik besloten de creep bang te maken door hem een sms te sturen vanaf een onbekend nummer. Cc's vrienden en mijn vrienden zijn hier ook bij betrokken. Ik heb nu niet veel details, maar zo ging het eerste deel van het plan:
Onbekend(aan de creep): Hewo
Creep: hoi, schoonheid
Kun je het geloven jongens? Hoeveel erger kon deze creep worden? (NEE, hij is niets zoals Noah, als je dat denkt.) Hij wist niet wie hem sms'te, of het een jongen of een meisje was... of een oude man... en toch is dat zijn antwoord! Cc en ik en onze vrienden lagen dubbel van het lachen achter de schermen. Ik zal jullie meer vertellen als ik weet wat er daarna gebeurde.