Eén om lief te hebben, één om te misbruiken 1.
Hoofdstuk 1.
Alison’s POV
Emily en ik zitten op mijn vensterbank en kijken naar de nachtelijke hemel terwijl we luisteren naar het gehuil van de wolven in de verte.
"Ben je opgewonden voor vanavond?" vraagt Emily giechelend met een grote, uitgelaten glimlach die me uit mijn trance haalt. Ik glimlach terug terwijl de opwinding door mijn lichaam stroomt.
"Natuurlijk ben ik dat, ik wacht hier al de hele maand op!" Mijn hart begint sneller te kloppen en ik haal diep adem om te proberen te ontspannen.
Eens per maand komen de wolven dicht bij het dorp jagen, je kunt ze de hele nacht horen huilen in het bos. Tijdens die nachten mag niemand zijn huis verlaten. Er wordt gezegd dat ze zo dicht bij het dorp komen jagen in de hoop verdwaalde meisjes te vinden die ze mee kunnen nemen naar hun roedel als slaven. Een ander aspect van de legende is dat ze op zoek zijn naar een partner.
We hebben deze verhalen al van jongs af aan op school geleerd, het was niet veilig om na zonsondergang buiten te spelen en onder geen enkele omstandigheid mochten we de dorpsgrenzen verlaten. Er gaan geruchten door het dorp dat vrouwen 's avonds laat het bos ingaan en zichzelf aanbieden aan de wolven, en precies dat is wat wij vanavond gaan doen.
Emily en ik zijn samen opgegroeid, ze is mijn beste vriendin, haar familie nam me in toen ik niemand anders had. Een paar weken geleden was er een brand die het huis van haar ouders verwoestte, waarbij haar ouders omkwamen. De verwoesting van het ongeluk heeft Emily in een impulsieve toestand achtergelaten. Sindsdien hebben Emily en ik gepland om de wolven te gaan zoeken en de verhalen te ontdekken die we hebben gehoord over de beesten die in het wild wachten.
Dus deze maand, bij de volle maan van de wolven, zouden we het bos ingaan en wachten om te zien of de legendes waar zijn, we hebben niets meer in dit kleine dorp voor ons. Misschien worden we meegenomen door een paar knappe wolven, denk ik dromerig aan een leven met een sterk beest.
Emily verblijft sinds de dood van haar ouders in mijn appartement, we vertrekken rond middernacht om op de wolven te wachten. We lopen samen naar beneden, lachend en pratend over ons plan voor vanavond.
"Ik hoop dat ze knap zijn!" zegt Emily met sterren in haar ogen terwijl ze naar een denkbeeldig beeld staart.
"Em, het zijn beesten, natuurlijk zullen ze knap zijn. De verhalen zeggen dat ze eruitzien als goden, met hun schoonheid en kracht." zeg ik met een grote glimlach.
We gaan de keuken in en besluiten een snack te nemen voordat we ons klaarmaken om te gaan. Ik loop naar de koelkast en haal perziken, aardbeien, kaas, hummus en komkommer tevoorschijn terwijl Emily wat brood en crackers uit de kast pakt. Ik begin te snijden terwijl zij een bord pakt en het brood en de crackers erop legt.
"Alison?" roept Emily terwijl ik de vraag in haar stem hoor.
"Ja?" antwoord ik en mijn zenuwen stijgen terwijl ik wacht tot ze spreekt.
"Wat denk je dat er gebeurt nadat de wolven komen?" vraagt ze zachtjes terwijl haar woorden met zorgen zijn doorspekt.
"Denk je dat ze ons meenemen? Of laten ze ons gewoon achter als ze klaar zijn? Of we eindigen misschien gewoon dood." zegt ze wezenloos waardoor mijn hart een slag overslaat, omdat ik me realiseer dat ik er nog niet over had nagedacht.
"Ik weet het niet." Ik pauzeer, nadenkend. "Ik denk dat geen van de verhalen ooit heeft gezegd wat er daarna gebeurt. Geen van de meisjes die zijn vertrokken, is ooit teruggekeerd. Dus ik denk dat als de legende waar is, dit onze laatste nacht hier zal zijn." zeg ik zachtjes terwijl een donkere sfeer over ons valt.
Ze haalt haar schouders op terwijl we het eten op het bord leggen en naar mijn bank lopen om de tv aan te zetten. We blijven praten over vanavond terwijl we eten en luisteren naar de realityshow die op de achtergrond speelt. Al snel zijn we klaar en rennen we elkaar achterna de trap op naar mijn badkamer.
Ik zet de douche aan en stap erin terwijl Emily haar tanden begint te poetsen. Ik begin mijn benen te scheren en hoor Emily haar tandpasta uitspugen in de gootsteen.
"Wat trek je vanavond aan?" vraagt ze terwijl ik de kraan hoor aangaan en ze zich afspoelt.
"Hmm, daar heb ik nog niet over nagedacht." zeg ik.
"Maar ik heb een hele pittige garderobe waar we doorheen kunnen kijken." zeg ik op een flirterige toon met een grijns.
"We kunnen iets uitzoeken als we klaar zijn met douchen." zeg ik terwijl ze het gordijn opentrekt en erin springt om te beginnen met het scheren van haar benen.
"Oké!" zegt ze vrolijk terwijl ze de mangozeep van me overneemt en giechelt. Ik sta op om mijn haar te wassen terwijl Emily doorgaat met scheren, al snel ben ik klaar, stap op de koude tegelvloer en pak mijn handdoek om me af te drogen.
Ik ga naar mijn kast en begin al mijn kanten, zijden en franje items te pakken en op het bed te gooien. Een paar momenten later komt Emily binnenstormen met haar handdoek om haar hoofd gewikkeld.
"Oeee!" gilt ze terwijl ze naar het bed rent en erop springt. Ze pakt een donker teal-kleurige one-piece en trekt die over haar lichaam aan.
"Ik hou hier echt van!" zegt ze terwijl ze zich er snel in wurmt.
Ik lach terwijl ik naar mijn zwarte kanten en zijden driedelige set ga. De beha is van zachte, doorzichtige kant, net als de slipjes die met kleine strikjes aan de zijkanten aan de zijden kousen vastzitten. Ik sta voor mijn grote spiegel en kijk naar mezelf; het zwarte kant accentueert mijn zachte bleke huid perfect. Ik trek een zwart jurkje met spaghettibandjes aan dat net mijn knieën raakt.
"Je ziet er prachtig uit." hoor ik Emily achter me zeggen terwijl ik zachtjes glimlach bij haar woorden.
Ze draagt een witte jurk over haar eendelige set, ze strijkt de onderkant van de jurk glad terwijl ik haar handen pak en haar ogen de mijne ontmoeten.
"Jij ziet er ook geweldig uit." zeg ik terwijl ik haar terug naar de badkamer leid om aan ons haar en make-up te beginnen.
Ik vlecht haar lange zwarte haar in een vissengraatvlecht en voeg kleine madeliefjespeldjes toe. Ik omlijn haar felgroene ogen met een beetje eyeliner en breng mascara aan. Vervolgens helpt ze me mijn haar te föhnen en mijn pony terug te vlechten, waarbij de rest van mijn schouderlange blonde haar mijn gezicht omlijst. Ten slotte brengen we wat eyeliner en mascara aan, ik voeg een kleine hoeveelheid blush toe en fluff mijn haar in de spiegel voordat we naar buiten gaan.
We gaan naar beneden, trekken onze schoenen aan en pakken dekens om ons kleine lichaam in te wikkelen. We gaan naar buiten in de koude nacht, eindelijk op weg om op de wolven te wachten en mijn hart racet van anticipatie terwijl we door de deur stappen.
De nachtelijke lucht raakt mijn gezicht en ik ril, ik wikkel de deken strak om mezelf terwijl we naar de rand van de stad lopen. Het duurt niet lang voordat we bij de boomgrens komen en ik voel mijn hart sneller kloppen van opwinding. Ik spring over het kleine hek en vang Emily op als ze eroverheen komt. We lopen het bos in en horen een luid gehuil in de verte, waardoor ik schrik van het woeste geluid. Ik kijk achterom naar Emily die naar me toe huppelt en zachtjes neuriet, volledig onaangedaan door het geluid.
"Oké, ik denk dat we nu moeten opsplitsen." zeg ik vastberaden terwijl Emily abrupt voor me stopt.
"We kiezen onze plekken en wachten op de wolven, daarna ontmoeten we elkaar hier weer als we niet meegenomen worden." Ik maak mijn deken los, klaar om te rennen, en ze knikt opgewonden. Ik trek haar snel in een omhelzing voordat we uit elkaar gaan.
"Ik hou van je, Emily." zeg ik met een glimlach terwijl mijn hart in mijn keel klopt.
"Ik hou ook van jou, Alison." antwoordt ze terwijl ze me stevig terug omhelst. Ze laat me los, houdt mijn gezicht in haar handen terwijl een grote glimlach op haar gezicht verschijnt, en rent dan lachend de duisternis in.
Ik blijf lopen, op zoek naar een open plek om mijn deken neer te leggen. Het duurt niet lang voordat ik mijn deken op de grond gooi en mijn schoenen uittrap. Ik trek mijn jurk over mijn hoofd en laat de kou mijn huid aanraken, waardoor mijn tepels verstijven en mijn opwinding al toeneemt.
Staand in de koele nacht, kijkend naar de maan, haal ik diep adem en nodig de wildernis in mij uit. Ik ga op mijn deken liggen en blijf naar de intense nachtelijke hemel kijken terwijl ik mijn outfit aanpas. Ik hoor weer een gehuil door de bomen om me heen, luider dan het vorige. Mijn hart slaat een slag over en ik hoor de krekels tjirpen in het gras, het water stromen in de beek terwijl ik daar in de kou lig te wachten. Ik sluit mijn ogen en probeer mijn racende hart te kalmeren, denkend aan wat er zou kunnen gebeuren. Ik begin luid gestommel om me heen te horen wanneer Emily’s geschreeuw door de nacht weerklinkt, mijn hart bonst in mijn borst terwijl kippenvel zich over mijn huid verspreidt. Ik wil naar Emily toe, maar het kost me alles om mijn lichaam niet te laten rennen.
Dan zie ik het. Een enorme, gitzwarte wolf, die boven me staat met zijn gezicht op een paar centimeter van het mijne. Ik voel zijn hete adem op me met zijn ontblote tanden terwijl ik moeite heb om te ademen. Zijn hete tong likt langs de zijkant van mijn nek, waardoor mijn lichaam rilt en angst over me heen spoelt terwijl mijn hart in mijn borst bonst. Ik schrik en hij gromt luid, slaat mijn lichaam neer met zijn grote poten, hij duikt naar mijn vagina en zijn hete platte tong glijdt over mijn warmte, waardoor ik kronkel.
Hoe meer ik beweeg, hoe harder hij me vasthoudt en zijn klauwen in mijn buik graaft. Ik kreun en krom mijn rug terwijl ik zijn tong opnieuw in me voel glijden. Ik hoor Emily weer schreeuwen, wat me verrast, maar ik kan niet uit mijn trance worden gehaald terwijl de prachtige wolf zijn dans voortzet. Ik kronkel tegen hem aan en hij likt en knabbelt aan mijn gezwollen knop. Ik open mijn ogen en zie een prachtige man met donkergrijs haar boven me staan met een duivelse glimlach. De legendes waren waar, denk ik bij mezelf, voelend niets dan gelukzaligheid. Dit is precies de bevrijding die ik nodig had.