Een
Het warme water van de douche stroomde bijna sensueel langs Yalda's uitgeputte lichaam; het leek zijn weg te banen langs elke bocht en rand. De luxueuze badkamer was mistig van meer dan dertig minuten gebruik, maar ze leek het niet te merken of er in ieder geval niet om te geven.
Men zou denken dat ze terugdacht aan de plezierige gebeurtenissen van de vorige nacht; zweterige lichamen die als één bewogen, sensuele kreten die weerkaatsten tegen de muren van zijn slaapkamer, zijn vingers die precies de juiste druk uitoefenden op haar keel.
Maar haar gedachten waren afgedwaald naar het allereerste begin. Haar brein herinnerde haar er opnieuw aan hoe het allemaal was begonnen; hoe jong, dom en roekeloos ze was geweest. Of misschien was ze niet dom geweest; misschien was ze gewoon wanhopig geweest.
Het was vier jaar geleden; ze zat toen op de universiteit. Na het verlies van haar ouders in haar tienerjaren was ze gedwongen bij verre familieleden te wonen, die bijna gewelddadig waren. Zoals verwacht had ze hen verlaten zodra ze oud genoeg was en op de universiteit zat.
De eerste twee jaar op de universiteit leken op dat moment het moeilijkst voor haar. Ze was wanhopig, worstelde met bijbaantjes en studeerde alleen maar om genoeg te verdienen om zichzelf te onderhouden.
En natuurlijk moest ze af en toe stoom afblazen.
Haar Midden-Oosterse wortels maakten haar schoonheid vaak opvallend, van haar olijfkleurige huid tot haar volle, golvende zwarte haar dat sierlijk langs haar rug viel, en haar slanke maar welgevormde figuur. Haar uiterlijk trok de jongens aan, en vaak werd ze uitgenodigd voor hun feestjes.
Het was een studentenfeest geweest; ze kon zich nog herinneren hoe de lucht rook naar sigaretten, alcohol, zweet en goedkope cologne. Ze had zich er niet aan gestoord; ze had zichzelf gewoon laten opgaan in het moment terwijl ze haar welgevormde heupen wiegde op het ritme van de meedogenloos dreunende beats.
Het plan was simpel geweest; ze zou dronken worden, dan zou ze seks hebben, en de volgende dag zou ze een kater uitbraken. En als alles gezegd en gedaan was, zou ze terugkeren naar haar worstelende leven.
Maar een meisje was naar haar toe gekomen. Ze zag eruit als elk ander meisje daar; ze droeg een uitdagende jurk, had veel piercings, gekleurde strepen in haar haar en hakken die hoog genoeg waren om haar lengte van 1,45 meter te compenseren.
"Hoe gaat het?" had ze tegen haar gezegd.
En misschien, als ze niet lichtelijk aangeschoten was geweest, had ze opgemerkt dat, in tegenstelling tot iedereen om hen heen, haar adem vrij was van de geur van alcohol of sigaretten.
Haar opvallende groene ogen hadden haar figuur bijna waarderend opgenomen, en ze had gesmirkd.
"Wat doe je vanavond?" had ze gevraagd.
Natuurlijk had Yalda haar hoofd geschud en stond op het punt haar te vertellen dat ze van plan was om vanavond seks te hebben, maar niet met een chick die zo heet was als zijzelf. Maar ze had geen kans gehad om te antwoorden voordat ze weer sprak.
"Je zou vanavond veel geld kunnen verdienen, zie je." had ze haar verteld, "Ik heb het hier over enorm veel geld."
Dat had haar meteen nuchter gemaakt. Ze had haar volledige aandacht.
"Wat moet ik doen?" had ze gevraagd.
Het meisje had haar schouders opgehaald alsof het niets was.
"Laat dit stomme feest achter en kom met mij mee." antwoordde ze eenvoudig.
Yalda trok haar wenkbrauw achterdochtig op.
"En hoe weet ik dat je me niet gaat vermoorden als ik je volg?" vroeg ze haar.
Je kon nooit te voorzichtig zijn. Tenslotte gebeurden er elke dag vreselijke dingen.
"Dat zul je pas weten als je met me meegaat."
Er was iets aan haar, iets dat Yalda vertelde dat ze oprecht was. Misschien was het haar arrogantie, of misschien was het de verveling in haar ogen; het was bijna alsof ze niet kon wachten om dit achter de rug te hebben.
Ze knikte voordat haar rationele gedachten haar konden stoppen.
"Goed dan," had ze gezegd.
Ze volgde haar het benauwde huis uit de koele nacht in, en aan de overkant van de weg stond een zwarte SUV geparkeerd; hij was zo strak dat hij bijna opging in de duisternis.
Haar hart bonkte hevig toen ze in de SUV stapte, maar ze verzekerde zichzelf dat alles goed zou komen, en als dat niet zo was, zou ze in het nieuws terechtkomen als een van die slachtoffers van geweld en moord. Ze had tenslotte niets te verliezen.
Ze herhaalde dat keer op keer tegen zichzelf. En ze herpakte zichzelf terwijl het meisje haar naar een luxueus gebouw leidde. Ze werden ontvangen door een elegante jonge vrouw die er professioneel en serieus uitzag. Ze was zo betoverd door de luxe om haar heen dat ze niet opmerkte dat het meisje wegging.
"Deze kant op," zei de vrouw, net toen ze zich omdraaide en naar de lift begon te lopen.
Ze kwam weer bij zinnen en haastte zich zo snel als haar hakken haar toelieten achter haar aan. En hoewel haar hart nog steeds hevig bonkte, bleef ze kalm terwijl de lift hen soepel naar de bovenste verdieping bracht; een penthouse.
Haar hart zakte in haar maag toen de lift tot stilstand kwam, de deur met een zacht ping opende en de vrouw elegant uitstapte.
Ze stapten het penthouse binnen, en daar zat een man met verwoestend opvallende grijze ogen op een zwart leren stoel hen binnenkomst gade te slaan. Zijn minachtende blik gleed langzaam over haar heen voordat hij naar de vrouw keek.
"Is ze naar uw smaak, meneer?" had ze gevraagd.
Ze had niet gemerkt dat haar ademhaling begon te haperen. Ze stond daar en staarde naar hem, dronk zijn uiterlijk in dat te mooi leek om waar te zijn; van zijn donkere verwarde lokken tot zijn bleke huid en zeer aantrekkelijke gelaatstrekken. Hij zat weliswaar, maar ze kon zien dat hij een lange man was, slank, ja, maar goed gebouwd.
Hij leek niet ouder dan dertig. Hij zag er rijk uit. Hij zag er... machtig uit.
"Ze is goed," antwoordde hij.
Zijn stem was soepel en helder. En er was een welsprekendheid in de manier waarop hij sprak; als een man die gewend was te spreken en mensen te laten luisteren, niet alleen luisteren, maar aan zijn lippen hangen bij elk woord dat hij zei.
"Dan neem ik nu afscheid," zei de vrouw, "Fijne avond."
Hij knikte slechts.
En ze stond daar, haar ademhaling was oppervlakkig en bijna onbestaand geworden. Haar hart begon nog heviger te bonken, en haar lichaam begon lichtjes te trillen.
Het geluid van de lift die stilletjes sloot vertelde haar dat ze alleen met hem was achtergebleven. En om de een of andere reden tintelde het wellustige gebied tussen haar dijen in afwachting.