Read with BonusRead with Bonus

Hoofdstuk Vijfenveertig

Marcus

De schreeuwen scheurden door de kamer en haalden me uit een onrustige slaap. De kamer was donker en ik kon Vega’s gelijkmatige ademhaling horen.

De schreeuw scheurde opnieuw door de kamer en ik sprong overeind. “Vega, sta op.”

“Het is gewoon Nash,” zei ze, terwijl ze zich omdraaide en de d...