Read with BonusRead with Bonus

Zevenenzeventig

POV Leonardo

De weg strekte zich voor ons uit, een eindeloze strook asfalt die door de nacht sneed. Amelia zat op de passagiersstoel, haar gezicht bleek en gespannen. De tas met de documenten rustte op haar schoot, haar vingers omklemden de riemen alsof loslaten alles zou ontrafelen waar we voor ha...